آن‌چه پدران باید در مورد دوران بارداری همسرشان بدانند!

همسر شما در طول دوران بارداری، به صورت منظم توسط پزشک ویزیت خواهد شد. در هر جلسۀ ملاقات، سلامت همسر و نوزاد شما بررسی می‌شود. برای بیشتر خانم‌های باردار، جلسات ویزیت به صورت ماهانه برگزار می‌شود. در سه‌ماهۀ سوم بارداری، تعداد جلسات ویزیت بیشتر خواهد شد.

در صورتی که همسرتان موافق باشد، می‌توانید شما هم در برخی از جلسات ویزیت قبل از زایمان شرکت کنید. در یکی از نخستین جلسات ویزیت، از شما و همسرتان در مورد سوابق پزشکی خودتان و خانواده‌های‌تان سؤال می‌شود. برخی از بیماری‌ها ژنتیکی بوده و از والدین به فرزند منتقل می‌شوند. در صورتی که سابقۀ بیماری ژنتیکی در خانوادۀ شما وجود داشته باشد، ممکن است ژن ایجادکننده بیماری به فرزندتان منتقل شود. در صورتی که شما قادر به حضور در مطب پزشک نیستید، حتماً اطمینان حاصل کنید که همسرتان، سوابق بیماری‌های ژنتیکی خانوادگی‌تان را برای پزشک شرح دهد. در مورد برخی از بیماری‌های ژنتیکی، آزمایش‌هایی خاص انجام می‌شود تا پزشک تشخیص دهد که بیمار تحت‌تاثیر قرار گرفته است یا خیر.

بسیاری از زوج‌ها نگران این مسئله هستند که آیا داشتن رابطۀ جنسی در دوران بارداری بی‌خطر است یا خیر. در صورتی که پزشک متخصص، شما را از داشتن رابطۀ جنسی منع نکرده باشد، می‌توانید در تمام ۹ ماه، سکس داشته باشید. داشتن رابطۀ جنسی، آسیب‌رسان نیست؛ زیرا جنین در داخل رحم محافظت می‌شود. ممکن است در برخی مواقع، همسرتان برای سکس آمادگی نداشته باشد. باید با امتحان‌کردن پوزیشن‌های مختلف، مناسب‌ترین و راحت‌ترین وضعیت برای انجام رابطۀ جنسی را پیدا کنید.

در صورتی که پزشک متخصص، شما را از داشتن سکس منع کند، راه‌های دیگری برای ارضای جنسی وجود خواهد داشت. در آغوش‌گرفتن، بوسیدن، نوازش‌کردن، خودارضایی متقابل و رابطۀ جنسی دهانی می‌توانند گزینه‌های جایگزین باشند.

بسیار مهم است که همسر شما در دوران بارداری از یک سبک زندگی سالم پیروی کند. شما و همسرتان می‌توانید عادات ناسالم را حذف کرده و رژیم غذایی متعادل، استراحت کافی و ورزش رادر دوران بارداری و شیردهی، همسر شما نباید سیگار بکشد یا الکل بنوشد. شما و اطرافیان نیز زمانی که در اطراف وی هستید، نباید از دخانیات استفاده کنید؛ زیرا مواد شیمیایی موجود در دود دخانیات، می‌‌تواند به جنین آسیب برساند. حتی پس از تولد نوزاد نیز نباید در معرض دود سیگار قرار بگیرد؛ نوزادانی که در معرض دود سیگار قرار می‌گیرند، خطر ابتلا به آسم و سندروم مرگ ناگهانی در آن‌ها افزایش می‌یابد.

بیشتر بارداری‌ها به طور طبیعی و بدون هیچ مشکلی و با تولد نوزاد سالم به پایان می‌رسند. با این حال، گاهی اوقات، برخی از بیماری‌ها می‌توانند باعث افزایش خطر عوارض بارداری برای مادر و نوزاد شوند. به عنوان مثال، خانم‌های باردار مبتلا به دیابت، در معرض خطر بیشتر سقط جنین، تولد نوزاد داری نقایص مادرزادی و سنگین‌وزن هستند. فشار خون بالای قبل از دوران بارداری نیز ممکن است بر رشد جنین تأثیر بگذارد.

هم‌چنین برخی از خانم‌ها برای اولین بار در دوران بارداری دچار فشار خون بالا یا دیابت می‌شوند. در این حالت، وضعیت همسر شما در دوران بارداری به صورت منظم توسط پزشک بررسی خواهد شد.به‌عنوان یک پدر، باید اطمینان حاصل کنید که همسرتان به صورت منظم در تمامی جلسات ویزیت شرکت کند و لازم است که همه دستورالعمل‌های متخصص را مدنظر قرار دهید.

هنگامی که فرآیند زایمان همسرتان شروع می‌شود، نقش شما پررنگ‌تر می‌شود. هر بارداری، ویژگی‌های متفاوتی دارد و هیچ راهی برای دانستن مدت زمان زایمان همسرتان وجود ندارد. زایمان در سه مرحله اتفاق می‌افتد. ممکن است بین ۱۰ تا ۲۰ ساعت به طول بیانجامد. برای برخی از افراد، مدت زمان آن بسیار بیشتر است؛ در حالی که برای برخی دیگر از خانم‌ها بسیار کوتاه‌تر است. نقش شما در این زمان این است که به همسرتان آرامش بدهید و از او حمایت کنید.در صورتی که در حین زایمان، مورد اورژانسی رخ دهد، از شما خواسته می‌شود که فوراً اتاق زایمان را ترک کنید. بهتر است درخواست پرستاران را پذیرفته و اتاق را ترک کنید. این کار به این معنا نیست که نمی‌خواهند شما در جریان باشید. پس از پایدارشدن شرایط، پزشک به شما علت این کار را توضیح خواهد داد.

در برخی موارد، نوزادان به روش سزارین به دنیا آورده می‌شوند. سزارین، نوعی زایمان غیرطبیعی است که در آن نوزاد با ایجاد برشی در دیوارۀ شکم و رحم مادر خارج می‌شود. در شرایط ویژه‌ای که زن باردار به دلایل پزشکی توانایی یک زایمان طبیعی را نداشته باشد، از روش سزارین که نوعی عمل جراحی بزرگ است، استفاده می‌شود تا زایمان میسر گردد. اگرچه برخی از سزارین‌ها از قبل برنامه‌ریزی شده‌اند، اما بسیاری از آن‌ها به طور غیرمنتظره‌ای اتفاق می‌افتند. در صورتی که نوزاد از طریق سزارین متولد شود، همسر شما به زمان بیشتری برای بهبودی نیاز دارد.

زمانی که از دورۀ پس از زایمان صحبت می‌کنیم، منظورمان ۶ هفتۀ بعد از تولد نوزاد است. بدن همسرتان در این دوره، تغییرات چشمگیری را تجربه خواهد کرد.پس از تولد نوزاد، به احتمال زیاد، همسرتان بعد از ۱ تا ۲ روز از زایشگاه ترخیص می‌شود. توجه داشته باشید که اگر نوزاد از طریق سزارین به دنیا آمده باشد، همسرتان باید مدت زمان بیشتری در زایشگاه بماند.می‌توانید در این زمان، خبر تولد نوزاد را به دوستان و آشنایان بدهید. هنگامی که زمان ترخیص فرا برسد، باید از قبل، صندلی نوزاد را در خودرو نصب کرده باشید.

بیشتر خانم‌ها، چند روز تا چند هفته بعد از زایمان، احساس خستگی و درد دارند. خانم‌هایی که تحت سزارین قرار گرفته‌اند، بهبودی آن‌ها مدت بیشتری به طول می‌انجامد. حضور عضوی جدید در خانواده می‌تواند استرس‌زا باشد. به تدریج شما، همسرتان و سایر اعضای خانواده به حضور وی و سبک زندگی جدید عادت خواهید کرد. می‌توانید در مورد نگرانی‌های‌تان با یکدیگر صحبت کرده و آرامش دهید. هم‌چنین می‌توانید با سایر افرادی که به تازگی زایمان کرده‌اند، مشورت کنید.

مدت زمان مشخصی برای این‌که زن بتواند بعد از زایمان، مجدداً رابطه جنسی داشته باشد، وجود ندارد. برخی از متخصصان توصیه می‌کنند که بین ۴ تا ۶ هفته صبر کنید. احتمال بروز مشکلی مانند خون‌ریزی یا عفونت پس از حدود ۲ هفته از زایمان، اندک است.در صورتی که همسر شما در حین زایمان طبیعی، تحت اپیزیوتومی قرار گرفته باشد، احتمالاً محل برش در حدود یک هفته درد داشته باشد و ممکن است به او گفته شود که برای مدتی رابطۀ جنسی نداشته باشد. اپیزیوتومی، بریدگی جراحی در ناحیه میان‌دوراه (ناحیه بین واژن و مقعد) است تا مدخل واژن را بزرگ‌تر کند. این کار زایمان نوزاد را آسان‌تر می‌کند. بهتر است در مورد زمان از سرگیری رابطۀ جنسی با پزشک متخصص مشورت کنید.

همسرتان در این زمان کمتر به رابطۀ جنسی تمایل دارد؛ بنابراین صبور باشید و برخی واقعیت‌ها را در این زمینه بپذیرید. چون زنان شیرده میزان استروژن کمتری دارند، ممکن است رطوبت واژن کمتری نیز داشته باشد. این می‌تواند باعث ناراحت بودن یا دردناک‌بودن رابطۀ جنسی برای آن‌ها شود. بنابراین، به جای این‌که فرض کنید همسرتان دیگر علاقه‌ای به رابطۀ جنسی با شما ندارد، ابتدا تا زمان مناسب بعد از زایمان یعنی حدود شش هفته صبر کنید و مقداری روان‌کننده واژن بر پایۀ آب را برای زمانی که خود همسرتان تمایل دارد و آماده است، در خانه داشته باشید.

حتی در صورتی که زن پریود نشده باشد و یا در حال شیردهی باشد، باز هم می‌تواند باردار شود. طبق نتایج تحقیقات انجام‌شده، بارداری مجدد در فاصلۀ کمتر از ۶ ماه از زایمان قبلی، می‌تواند خطر برخی مشکلات مانند زایمان زودرس را افزایش دهد. هنگامی که پس از زایمان، رابطۀ جنسی را از سر می‌گیرید، باید از روش‌های پیشگیری از بارداری کنید.