اگر از پمپ انسولین یا از یک سنجش قند خون مداوم (CGM) استفاده می‌کنید، حتماً قبل از سفر با شرکت هواپیمایی خود تماس بگیرید، در صورت امکان چند هفته قبل از پرواز این کار را انجام دهید. اگر این کار را انجام ندهید، ممکن است در برخی موارد اجازه نداشته باشید سوار هواپیما شوید.

احتیاط در مورد پمپ‌های انسولین و CGM هواپیما به دلیل عملکرد بی‎سیم آن‌ها است که ممکن است با سیستم‌های ناوبری و ارتباطات هواپیما تداخل ایجاد کند. اگر پمپ یا CGM بدون سیگنال بی‌سیم کار نمی‌کنند، ممکن است لازم باشد تا CGM خود را بردارید و در هواپیما، دیابت خود را با قلم انسولین درمان کنید. همچنین باید سطح گلوکز خون را به صورت دستی با یک دستگاه قند سنج استاندارد آزمایش کنید.

رژیم غذایی افراد مبتلا به دیابت همان رژیم غذایی سالمی است که برای همه توصیه می‌شود؛ بنابراین، می‌توانید مواردی را از منوهای معمولی انتخاب کنید. زمانی که در سفر هستید، فرصت‌های زیادی برای امتحان غذاهای مختلف وجود دارد. هیچ دلیلی وجود ندارد که به خاطر داشتن دیابت این فرصت را ازدست بدهید به شرطی که اصول تغذیه‌ای سالم را در نظر داشته باشید! یک راهنمای سفر خوب یا برنامه‌های قابل نصب در گوشی همراه، می‌تواند شما را در انتخاب غذاهای محلی که غنی از کربوهیدرات، نشاسته و مواد مغذی هستند، راهنمایی کنند.

اگر آلرژی یا عدم‌تحمل غذایی خاصی دارید، برچسب روی محصولات غذایی را مطالعه کنید. محصولات بدون گلوتن ممکن است در برخی کشورها در دسترس نباشند. اگر به بیماری سلیاک مبتلا هستید، موادغذایی اصلی بدون گلوتن مانند نان و بیسکویت را همراه خود ببرید.

هر آلرژی یا عدم‌تحمل غذایی که دارید، هنگام اقامت در هتل بپرسید که آیا می‌توانند غذاهایی را با در نظر گرفتن آن تأمین کنند یا خیر.

اگر بیرون از هتل غذا می خورید، غذاهای ساده‌ای را انتخاب کنید که ترکیبات آن قابل‌تشخیص است، مانند سیب زمینی آب‌پز، سالاد، گوشت، ماهی یا برنج ساده.

آب‌و‌هوای گرم به‌ویژه در کشورهایی که سطح بهداشت آن‌ها پایین است، خطر مسمومیت غذایی را افزایش می‌دهد.

غذاهایی که طبق سفارش کامل پخته می‌شوند، مطمئن‎‌ترین راهکار برای جلوگیری از مسمومیت هستند. اگر در مورد ایمنی آب لوله‌کشی محلی نگران هستید، از آب معدنی یا استریل‌شده استفاده کنید. از مصرف یخ در نوشیدنی‌ها، سالادهایی که ممکن است در آب شیر شسته شده باشند و میوه‌هایی که نمی‌توانید پوست آن ها را جدا کنید، خودداری کنید.

در کشورهای گرمسیر، بزرگترین تهدید برای سلامتی افراد دیابتی، نور خورشید است؛ بنابراین، از لباس‌هایی استفاده کنید که پوستتان را کامل می‌پوشاند و از ضدآفتاب با تأثیرگذاری بالا استفاده کنید. پشت دست و گردن را نیز کرم ضدآفتاب بزنید. عینک آفتابی که استفاده می‌کنید باید دارای برچسب UV400 باشد تا از چشم‌ها محافظت کند.

اگر نوروپاتی دیابتی دارید که باعث بی‌حسی پاهایتان می‌شود، مراقب باشید تا دچار سوختگی نشوند، زیرا به دلیل بی‌حسی ممکن است از سوختگی آگاه نباشید. با استفاده از جوراب و ضدآفتاب از آن‌ها محافظت کنید. اطمینان حاصل کنید که کفش‌های مناسب در ساحل پوشیده‌اید تا روی شن‌های داغ نسوزید.

آفتاب گرفتن در ساحل به دلیل نداشتن تحرک، می‌تواند سطح قند خون را بالاتر از حد طبیعی کند. انسولین نیز در هوای گرم سریع‌تر از محل تزریق جذب شده و خطر ابتلا به هیپوگلیسمی را افزایش می‌دهد. در این شرایط باید رژیم غذایی و دوز انسواین تزریقی تنظیم شود.

اگر با گلوکومتر سطح قند خون خود را اندازه می‌گیرید، مراقب نتایج گمراه کننده باشید زیرا دمای زیاد ممکن است بر دقت آزمایش تأثیر بگذارد.

در هوای سرد، جذب انسولین در ابتدا آهسته بوده، اما بعد از گرم شدن هوا در روز به‌طور ناگهانی جذب بیشتر می‌شود. این شرایط می‌تواند باعث هیپوگلیسمی شود. اگر بدن نیز برای گرم ماندن انرژی بیشتری مصرف کند، برای مثال هنگام لرزیدن، هیپوگلیسمی بیشتر می‌شود؛ بنابراین در شرایط آب‌و‌هوایی سرد پوشیدن چند لایه لباس توصیه می‌شود تا علاوه‌بر گرم نگه داشتن، هنگام گرم شدن هوا بتوانید یکی دو لایه را دربیاورید.

اگر گردش خون ضعیف یا نوروپاتی دارید، جلوگیری از سرمازدگی اهمیت زیادی دارد زیرا بی‌حسی در پاها ممکن است باعث شود تا سرما را احساس نکنید؛ بنابراین در مناطق سردسیر از جوراب‌های ضخیم استفاده کنید.