اگر سطح قند خون برای مدتی بالا باشد، حتی به مقدار کم، رگ‌های خونی آسیب می‌بینند و می‌توانند منجر به عوارض جدی در قلب شوند. به این دلیل که بدن نمی‌تواند از تمام قند موجود به‌درستی استفاده کند؛ بنابراین، مقدار بیشتری از آن به گلبول‌های قرمز می‌چسبد و در خون تجمع می‌یابد. این تجمع می‌تواند عروقی که خون را به قلب می‌رسانند و از آن خارج می‌کنند، مسدود کرده و به آن‌ها آسیب برساند در نتیجه قلب از اکسیژن و مواد مغذی محروم می‌ماند.

اگر کلسترول خون خیلی بالا باشد، چربی اضافی موجود در خون به دیواره‌ی رگ‌های خونی می‌چسبد. با گذشت زمان، این چربی سفت شده و به پلاک تبدیل می‌شود. پلاک‌های سخت می‌توانند رگ‌های خونی را مسدود کرده و فضا را برای جریان خون باریک‌تر کنند. در فضای باریکِ جریان خون کُند‌شده، سلول‌های خون، لخته تشکیل می‌دهند. اگر لخته‌ی خون پاره شود، از طریق شریان‌ها و ورید‌ها عبور می‌کند تا جایی که به بخش‌های بسیار باریکی برسد و نتواند از آنجا عبور کند و آن بخش را تا حدی یا به‌طور کامل مسدود می‌کند. این اتفاق می‌تواند قلب را از اکسیژن و مواد مغذی محروم کند و این همان چیزی است که باعث حمله قلبی می‌شود.

خون علاوه‌بر تلاش برای جریان یافتن از طریق رگ‌های خونی با گذشت زمان دیواره‌های رگ‌های خونی را سفت‌تر می‌کند. این می‌تواند منجر به فشار خون بالا شود یا فشار خون بالا را تشدید بخشد.

باریک شدن رگ‌های خونی می‌تواند سایر قسمت‌های بدن مانند پاها را نیز تحت‌تأثیر قرار دهد که بیماری عروق محیطی (PVD) نام دارد و اگر درمان نشود، می‌تواند منجر به قطع عضو شود.

می‌توانید با مدیریت موارد زیر از آسیب به رگ‌های خونی جلوگیری کنید:

در این بخش چگونگی ایجاد مشکلات در قلب را توضیح خواهیم داد. اما ابتدا با رگ‌های خونی اصلی در بدن آشنا شوید:

خبر خوب این است که می‌توانید خطر ابتلا به حمله‌ی قلبی یا ابتلا به بیماری قلبی را با پیروی از موارد کاهش دهید: