آزمایش VZV Ab

Varicella-Zoster Virus Antibody, IgM/IgG

آبله‌مرغان توسط ویروس واریسلا زوستر (VZV)، ویروسی از خانواده هرپس‌ویروس‌ها ایجاد می‌شود. این بیماری بسیار مسری است و از طریق تماس مستقیم، قطرات تنفسی و به صورت هوازی منتقل می‌شود. بیماری آبله‌مرغان بیشتر در سنین کودکی مشاهده می‌شود اما ممکن است ویروس به حالت نهفته در گانگلیون‌های پشتیِ نخاع باقی بماند و پس از فعال شدن مجدد به دلیل تضعیف سیستم ایمنی، در سنین بزرگسالی به صورت زونا ظاهر شود.

عفونت اولیه با VZV می‌تواند در خانم‌های باردار، افراد با نقص ایمنی، کودکانی که تحت درمان سرطان هستند و بیمارانی که به دنبال پیوند عضو هستند، کشنده باشد. آبله‌‏مرغان مادرزادی می‌تواند منجر به بیماری سیستمیک نوزادی و یا ناهنجاری‌های مادرزادی شود.

  • nano-p-tests-i-specs-1
    نوع نمونه قابل اندازه‌گیری:
    سرم
  • nano-p-tests-i-specs-2
    شرایط پیش از آزمایش:
    این آزمایش نیازی به ناشتا بودن و یا محدودیت خاص در رژیم غذایی ندارد.
    نمونه‌گیری ترجیحاً طی ۱۴ – ۱۰ روز فاز حاد یا نقاهت بیماری انجام شود.
  • nano-p-tests-i-specs-3
    زمان تقریبی اعلام نتیجه:
    سه روز
  • nano-p-tests-i-specs-4

    اسامی دیگر:
    Chickenpox, Varicella-Zoster Virus Serology, آنتی‌بادی ضد ویروس واریسلا زوستر (آبله‌مرغان- زونا)

علل تجویز آزمایش

  • تشخیص آزمایشگاهی عفونت ویروس واریسلا زوستر (VZV)
  • تعیین میزان پاسخ ایمنی افرادی که واکسینه شده‌اند.
  • ثبت و مستند کردن ابتلا به عفونت ویروس واریسلا زوستر در گذشته در افرادی که سابقه ایمن‌سازی (واکسیناسیون) به این ویروس را نداشته‌اند.
  • تشخیص عفونت زونا در بزرگسالان

دلایل احتمالی کاهش

کودک یا بیمار با ضعف سیستم ایمنی ممکن است پاسخ آنتی‌بادی قوی به عفونت VZV را نداشته باشد. سطح IgM این افراد با این که VZV فعال دارند ممکن است پایین‌تر از حد انتظار باشد.

آزمایش‌های تکمیلی

Epstein Barr Virus (EBV), Cytomegalovirus (CMV)

مراحل انجام آزمایش در آزمایشگاه نانو

عوامل احتمالی تداخل آزمایشگاهی

VZV بسیار حساس است و در بسیاری از مواقع نمی‌توان آن را از نمونه‌هایی که تحت شرایط مناسب ارسال نشده‌اند به دست آورد.

در افرادی که قبلاً مبتلا به آبله‌مرغان شده‌اند، عفونت‌های اولیه یا ثانویه با سایر هرپس ویروس‌ها ممکن است سبب افزایش قابل توجه تیتر VZV شود.

یک تیتر مثبت ضعیف ممکن است ارتباطی با محافظت در برابر ویروس نداشته باشد.

نمونه‌های دارای همولیز و لیپمیک شدید و ذرات فیبرین ممکن است در آزمایش ایجاد تداخل کند.

نمونه‌های سرمی جمع آوری شده در ابتدای فاز حاد بیماری یا بالافاصله پس از واکسیناسیون ممکن است در روش‌های سرولوژیک در تعیین کلاس آنتی‌بادی‌های IgG و IgM منفی باشد.

نتایج مقادیر IgG در جنین و نوزادان باید با احتیاط تفسیرشود زیرا IgG می‌تواند از مادر به جنین انتقال یافته و منجر به نتایج مثبت کاذب شود. مقادیر IgM به طور کلی شاخص مفیدتری برای تشخیص عفونت در کودکان زیر ۶ ماه است.

وجود روماتوئید فاکتور (RF) ممکن است سبب افزایش کاذب IgM شود.

مقادیر خیلی زیاد VZV-IgG ممکن است برای اتصال به جایگاه اتصال با VZV-IgM رقابت کرده و منجر به نتایج منفی کاذب شود.

اطلاعات بیشتر

IgG مثبت همراه با IgM مثبت: نشان‌دهنده عفونت اخیر به ویروس VZV است. این نتیجه به‌تنهایی برای تشخیص عفونت VZV کافی نیست و باید در چارچوب تظاهرات بالینی تفسیر شود.

IgG مثبت همراه با IgM منفی: نشان‌دهنده واکسیناسیون و یا عفونت پیشین به ویروسVZV است. این افراد نسبت به عفونت مجدد مصونیت دارند.

IgG منفی به همراه IgM منفی: نشان‌دهنده در معرض قرار نگرفتن فرد به ویروس VZV و عدم‌ایمنی است. با این وجود یک نتیجه منفی ابتلا به عفونت VZV و یا پاسخ به واکسیناسیون را رد نمی‌کند زیرا ممکن است نمونه‌گیری قبل از ظهور آنتی‌بادی در خون گرفته شده باشد. نتایج منفی (۹>) مشکوک به عفونت اخیر و یا پس از واکسیناسیون برای ارزیابی پاسخ سیستم ایمنی باید طی ۲ الی ۳ هفته بعد تکرار شود. نتایج مشکوک (۹-۱۱) باید با انجام آزمایش نمونه‌ای جدید در طی۱۰ تا ۱۴ روز بعد پیگیری شود.

  • آزمایش‌های سرولوژیک حساسیت، ایمنی و عفونت اولیه VZV را تعیین می‌کنند.
  • تست VZV-IgM باید تنها زمانی انجام شود که شواهد بالینی حاکی از تشخیص عفونت باشد.
  • افزایش ۴ برابری مقادیر VZV-IgG به همراه مقادیر بالای VZV-IgM نشان‌دهنده عفونت فعال (اخیر) است. آنتی‌بادی VZV-IgG در حالت بهبود عفونت تا پایان عمر در بدن یافت می‌شود.
  • در موارد نادری که عفونت VZV از نظر بالینی قابل افتراق از عفونت‌های مشابه مثل عفونت منتشر هرپس سیمپلکس نیست، آزمایش تشخیصی انتخابی کشت ویروس است. از تست‌های سرولوژیک عمدتاً برای تأیید عفونت اخیر یا قدیمی استفاده می‌شود.
  • نمونه‌هایی که در ابتدای عفونت VZV گرفته شود ممکن است فاقد آنتی‌بادی‌های اختصاصی قابل‌تشخیص باشد. در واقع منفی شدن آزمایش دلیل بر رد عفونت نیست. بنابراین توصیه می‌شود نمونه جدیدی در ۱ تا ۲ هفته بعد از بیمار گرفته شود.
  • nano-p-tests-i-warning-1
    توجه

    کلیه اطلاعات پزشکی مطرح شده در این صفحه صرفاً جهت اطلاع‌رسانی و افزایش آگاهی مراجعان گرامی است و به‌هیچ‌عنوان به‌عنوان جایگزین تشخیص، اظهار نظر، و رژیم درمانیِ تجویز شده توسط پزشک نمی‌تواند باشد. برای کسب اطلاع از وضعیت سلامتی خود و پاسخ به سؤالات احتمالی در مورد نتیجه آزمایش‌ها، به پزشک خود مراجعه فرمایید.