آزمایش هلیکوباکتر پیلوری

H. pylori Ab IgG, IgA, IgM

هلیکوباکتر پیلوری (H.Pylori) ﻳک ﺑﺎﻛﺘﺮی مارپیچی اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺳﺎل ۱۹۸۲ ﺑﺎ ﻛﺸﺖ ﻣﻮﻛﻮس ﻣﻌﺪه ﺗﻮﺳﻂ B.J.Marshall ﻛﺸﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن می‌دهد ﻛﻪ ﺣﻀﻮر H.Pylori ﺑﺎ ﺗﻌﺪاد زﻳﺎدی از ﺑﻴﻤﺎری‌های ﻣﻌﺪه از ﺟﻤﻠﻪ ﮔﺎﺳﺘﺮﻳﺖ، زﺧﻢ معده و دوازدهه، ﺳﻮء ﻫﺎﺿﻤﻪ، آدﻧﻮ ﻛﺎرﺳﻴﻨﻮﻣﺎی ﻣﻌﺪه و ﻟﻨﻔﻮﻣﺎ در ارﺗﺒﺎط است. اﻳﻦ ﻣﻴﻜﺮوارﮔﺎﻧﻴﺴﻢ در ۹۸-۹۵% ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ زﺧﻢ دوازدهه و ۶۰-۹۰% ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ زﺧﻢ ﻣﻌﺪه وﺟﻮد دارد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﻛﻪ از ﺑﻴﻦ ﺑﺮدن ﻣﻴﻜﺮو ارﮔﺎﻧﻴﺴﻢ ﺑﺎ درﻣﺎن‌ﻫﺎی ضدمیکروبی ﻧﺸﺎﻧﻪ‌ﻫﺎی ﺑﻴﻤﺎری را ﺑﻪ ﻣﻘﺪار زﻳﺎدی از ﺑﻴﻦ ﺑﺮده و در درﻣﺎن بیماری ﻣﺆﺛﺮ اﺳﺖ.

عفونت ناشی از این باکتری انتشار جهانی داشته و در تمام گروههای سنی مشاهده می‌شود. تخمین زده می‌شود که حدود ۵۰% مردم جهان آلوده هستند.

  • nano-p-tests-i-specs-1
    نوع نمونه قابل اندازه‌گیری:
    سرم
  • nano-p-tests-i-specs-2
    شرایط پیش از آزمایش:
    این آزمایش نیازی به ناشتا بودن و یا محدودیت خاص در رژیم غذایی ندارد.
  • nano-p-tests-i-specs-3
    زمان تقریبی اعلام نتیجه:
    دو روز
  • nano-p-tests-i-specs-4
    اسامی دیگر:
    سرولوژیکی هلیکوباکتر پیلوری, Helicobacter pylori Antibody Serology, Peptic Ulcer Antibody Test,Anti H-Pylori Ag, Antibodies

علل تجویز آزمایش

در ناراحتی‌های معده و کسانی که مشکوک به عفونت H.Pylori هستند، میزان این آنتی‌بادی اندازه‌گیری می‌شود. IgA که قبل از IgG ترشح می‌شود مانع اتصال باکتری به سلول اپی‌تلیال می‌گردد.

دلایل احتمالی افزایش

  • عفونت هلیکوباکتر پیلوری

این باکتری دلیل اصلی زخم‌های شایع گوارشی است. H.Pylori در کشورهای در حال توسعه شیوع بیشتری دارد. آلودگی به این باکتری باعث کاهش توان معده در تولید موکوس می‌شود و معده را در برابر اسید ضعیف می‌نماید. هلیکو همچنین می‌تواند باعث ایجاد سرطان معده شود. محیط اسیدی معده توان از بین بردن بسیاری از مواد و بافت‌ها را دارد، ولی این باکتری به وسیلۀ آنزیم خاصی که دارد (اوره‌آز، Urease) می‌تواند در محیط اسیدی معده زندگی کند.

بعضی از نشانه‌های این بیماری عبارتند از درد ناحیه شکمی‌ (که همیشگی نیست) از دست دادن وزن، عدم‌هضم کامل غذا، نفخ، تهوع و آروغ زدن. در صورتی‌که نشانه‌هایی از جمله درد شدید و ناگهانی معده و مدفوع حاوی خون یا سیاه رنگ مشاهده شد و یا هنگام استفراغ دفع خون نیز رخ داد، باید به‌سرعت به پزشک مراجعه کرد.

روش‌های تشخیص

H.Pylori Anti Body

بعد از ورود هر عامل زنده خارجی به بدن، ذراتی به نام آنتی‌بادی تولید می‌شود؛ این آزمایش با سنجش آنتی‌بادی‌هایی که بر علیه این باکتری در بدن ساخته می‌شوند، نتیجه می‌گیرد که باکتری در بدن وجود دارد یا خیر. این آزمایش نیاز به آمادگی خاصی ندارد و بعد از مصرف داروها نشان می‌دهد که در دراز‌مدت داروها مؤثر بوده‌اند یا خیر. از معایب آن عدم‌تشخیص سریع باکتری بعد از ورود به بدن است (در حالت طبیعی حداقل ۱۰ روز طول می‌کشد تا بعد از ورود باکتری میزان آنتی‌بادی‌های تولید شده توسط بدن به حد قابل اندازه‌گیری توسط آزمایش برسند).

H.Pylori Stool Antigen

زمانی که باکتری در معده و یا دستگاه گوارش وجود داشته‌باشد از طریق مدفوع دفع می‌شود؛ از این رو در آزمایش بررسی H.Pylori، باکتری مربوطه در مدفوع افت می‌شود.

Tissue Biopsy

این روش نیازمند انجام آندوسکوپی است. در این روش لوله بسیار باریکی که نوک آن دارای دوربینی کوچک است از طریق دهان و مری وارد معده شده بعد از تصویر‌برداری از نقاط مختلف و در صورت وجود نقاط آسیب دیده معده، قسمتی از لایه آستری معده را برداشت می‌نماید. این قسمت از بافت معده جهت بررسی به آزمایشگاه فرستاده می‌شود که با روش‌های مختلف وجود و یا عدم‌وجود باکتری در بافت معده مشخص می‌شود.

Urea Breath Test

در این روش ابتدا مایعی حاوی کربن رادیواکتیو به فرد داده می‌شود (در بعضی از آزمایشگاه‌ها کپسولی حاوی کربن‌رادیواکتیو همراه آب مصرف می‌شود). در صورتی‌که باکتری وجود داشته باشد این کربن رادیواکتیو را تبدیل به دی‌اکسید‌کربن رادیو‌اکتیو می‌نماید. سپس به بیمار کارتی داده می‌شود که می‌باید درون آن بازدم نماید. موادی در این کارت وجود دارد که دی‌اکسید‌کربن رادیواکتیو را جذب می‌نماید و بر اساس آن میزان تولید گاز CO2 و میزان‌ تراکم باکتری را نیز می‌توان گزارش کرد. در بعضی روش‌ها ابتدا کارتی را به عنوان شاهد به بیمار می‌دهند که در آن می‌دمد سپس کربن رادیواکتیو را مصرف می‌کند و دوباره در کارت دیگری می‌دمد. پس از مقایسه نتایج، نتیجه آزمایش گزارش می‌شود. این آزمایش محدودیت‌های زیادی از جمله محدودیت‌های غذایی و دارویی دارد، ولی آزمایشی قابل اتکا است و نتایجی دقیق دارد.

مراحل انجام آزمایش در آزمایشگاه نانو

عوامل احتمالی تداخل آزمایشگاهی

سرم‌های شدیداً لیپمیک (بیشتر از ۲۰mg/ml تری گلیسرید)، ایکتریک (بیشتر از ۰٫۴mg/ml بیلی روبین) و همولیز (بیشتر از ۱۰mg/ml هموگلوبین) در نتایج آزمون تداخل ایجاد می‌کنند.

در هفته اول عفونت ممکن است آنتی‌بادی قابل تشخیص نباشد و به طور کاذب منفی گزارش شود.

در افراد مبتلا به عفونت گذشته ممکن است تیتر مثبت بالا گزارش گردد، بدون آنکه دچار عفونت فعال باشند.

آزمایش‌های سرولوژیکی منفی کاذب در بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی مانند بیماران دیالیزی، سرکوب سیستم ایمنی پس از پیوند، افراد مسن و … مشاهده می‌شود.

در صورت استفاده از روش‌های سرولوژیک که تنها قادر به تشخیص IgG و IgA باشند، امکان نتایج منفی کاذب در هفته‌های اول آلودگی وجود دارد.

اطلاعات بیشتر

  • نتایج منفی ابتلاء به عفونت Pylori را رد نمی‌کند.
  • شمار زیادی از مردم، آلوده به ارگانیسم Pylori هستند ولی فاقد تظاهرات بالینی می‌باشند.
  • نتیجه تست مثبت تمایزی بین کلونیزاسیون یا آلودگی به عفونت هلیکوباکتر پیلوری و وجود بیماری‌های گوارشی را نشان نمی‌دهد.
  • سنجش Pylori تنها باید در بیماران با علائم بالینی گوارشی صورت گیرد و نباید در افراد بدون علامت این تست انجام شود.
  • به دلیل امکان مثبت بودنِ تست‌های سرولوژیک ماه‌ها پس از درمان موفقیت‌آمیز، برای ارزیابی پیشرفت بیماری مناسب نیستند. در این موارد آندوسکوپی و آزمایش اوره‌آز توصیه می‌شود.
  • به دلیل کاهش سرمی IgM در فاصله زمانی کوتاهی پس از عفونت H. Pylor، ارزش تشخیصی چندانی ندارد.
  • nano-p-tests-i-warning-1
    توجه

    کلیه اطلاعات پزشکی مطرح شده در این صفحه صرفاً جهت اطلاع‌رسانی و افزایش آگاهی مراجعان گرامی است و به‌هیچ‌عنوان به‌عنوان جایگزین تشخیص، اظهار نظر، و رژیم درمانیِ تجویز شده توسط پزشک نمی‌تواند باشد. برای کسب اطلاع از وضعیت سلامتی خود و پاسخ به سؤالات احتمالی در مورد نتیجه آزمایش‌ها، به پزشک خود مراجعه فرمایید.