آزمایش آنتی‌بادی ضد DNA دو رشته‌ای

Anti dsDNA

این آنتی‌بادی در ۹۰- ۷۵% از بیماران لوپوسی در مرحله فعال بیماری وجود دارد. تیتر بالای این آنتی بادی اختصاصاً در بیماران لوپوس اریتماتوی سیستمیک وجود دارد؛ اما تیتر پائین آن ممکن است در بیماری هایی چون سندروم شوگرن، اسکلردرما، پلی میوزیت، آرتریت روماتوئید جوانان، هپاتیت مزمن فعال، منونوکلئوز عفونی، جذام و واسکولیت مشاهده شود.

اندازه‌گیری Anti dsDNA همراه با C3 اطلاعات مهمی درباره سیر پیشرفت بیماری ارائه می‌دهد به‌گونه‌ای که افزایش Anti dsDNA به سطح دو برابر، و کاهش C3 طی یک دوره ۲ تا ۳ ماهه، نشانه پیشرفت لوپوس در فاز حاد است.

اکثراً مثبت بودن این تست در بیماران لوپوسی با نفریت لوپوسی همراه است و غلظت آن با شدت فعالیت بیماری نسبت مستقیم دارد.

  • nano-p-tests-i-specs-1
    نوع نمونه قابل اندازه‌گیری:
    سرم
  • nano-p-tests-i-specs-2
    شرایط پیش از آزمایش:
    این آزمایش نیازی به ناشتا بودن و یا محدودیت خاص در رژیم غذایی ندارد.
  • nano-p-tests-i-specs-3
    زمان تقریبی اعلام نتیجه:
    دو روز
  • nano-p-tests-i-specs-4
    اسامی دیگر:
    Anti-double stranded DNA, Antibody to ds-DNA, Native double-stranded DNA antibody, anti-DNA, Double stranded DNA antibody

علل تجویز آزمایش

این آزمایش برای کمک به تشخیص و پایش لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) یا وقتی که بیمار دارای علائم مرتبط با SLE (شامل درد مفاصل، بثورات جلدی، خستگی و اختلال عملکرد کلیه) و آزمایش ANA مثبت است، و وقتی که بیمار مبتلا به SLE تشخیص داده شده باشد، تجویز می‌شود.

  • کمک به تشخیص و بررسی SLE
  • کمک به تشخیص و بررسی موارد مشکوک به اختلالات ایمنی نظیر روماتوئید آرتریت، اسکلروز سیستمیک، پلی‌میوزیت، سندروم رینود، اسکلرودرمی، سندروم شوگرن و بیماری بافت همبند ترکیبی
  • کمک به تشخیص و بررسی میوپاتی التهابی ایدیوپاتیک

دلایل احتمالی افزایش

  • افزایش در ANA و Anti dsDNA با SLE همراهی دارد.
  • افزایش در Anti-Jo-1 با درماتومیوزیت، میوپاتی‌های التهابی ایدیوپاتیک و پلی میوزین همراهی دارد.
  • افزایش در ANA با سندروم شوگرن همراهی دارد.
  • افزایش در  Anti-RNP (آنتی‌ریبونوکلئو پروتئین) با بیماری بافت همبندی ترکیبی همراهی دارد.
  • افزایش Anti-SCL 70 با اسکلروز سیستمیک پیشرونده و اسکلرودرمی همراهی دارد.
  • افزایش Anti-SSA و Anti-SSB در موارد SLE با ANA منفی، مفید خواهند بود.
  • بیماران با ANA و Anti-SSA مثبت و Anti-SSB منفی احتمالاً دچار نفریت شده‌اند.
  • سرم‌های Anti-SSA و Anti-SSB مثبت در موارد لوپوس نوزادی دیده می‌شوند.
  • بیماران Anti-SSA مثبت ممکن است آنتی‌بادی‌های مربوط به سندروم آنتی‌فسفولیپید را نیز داشته باشند.
  • Anti-SSB با سندروم شوگرن اولیه همراهی دارد.
  • Anti-SSA یک شاخص تعیین‌کننده بلوک قلبی مادرزادی در نوزادان متولد از مادران مبتلا به SLE است.
  • بیماران با تست Anti-SSA مثبت نسبت به نور حساسیت دارند.

آزمایش‌های تکمیلی

ANA, ENA Panel, Anti-Sm, Anti-RNP, Anti-Ro (SSA), Anti-La (SSB), Autoantibodies

مراحل انجام آزمایش در آزمایشگاه نانو

عوامل احتمالی تداخل دارویی و آزمایشگاهی

انجام اسکن رادیواکتیوی یک هفته قبل از انجام آزمایش، موجب تداخل در نتایج می‌شود.

کاربامازپین، کلروپرومازین، اتوسوکسماید، هیدرالازین، ایزونیازید، فنی‌توئین، متیل‌دوپا، پنی‌سیلین‌ها، پریمیدون، پروکائین‌آمید و کینیارین باعث مثبت شدن تست می‌شوند.

عدم‌توانایی بیمار برای همکاری و ساکن ماندن حین انجام آزمایش به دلیل سن، درد شدید و یا وضعیت ذهنی ممکن است در نتایج تست تداخل ایجاد کند.

اطلاعات بیشتر

آزمایش anti-dsDNA در کمک به تشخیص لوپوس اریتماتوی سیستمیک (SLE) مورد استفاده قرار می‌گیرد و آن را از دیگر اختلالات خود-ایمنی متمایز می‌کند. این آزمایش به طور شاخص، پس از آزمایش مثبت ANA در افرادی که دارای علائم بالینی بیانگر SLE هستند، تجویز می‌شود و ممکن است همراه با یکی دیگر از اتوآنتی‌بادی‌های مرتبط با SLE، تست Anti-Sm (آنتی‌بادی اسمیت)، که اغلب به‌عنوان بخشی از پانل آنتی‌ژن قابل استخراج هسته (ENA) عمل می‌کند، تجویز شود. بنا به علائم بالینی، ممکن است آنتی‌بادی‌های دیگر برای کمک به تشخیص بین سایر اختلالات خود-ایمنی یا رد آنها تجویز شود.

توجه: منفی شدن Anti- dsDNA نمی‌تواند گواهی بر رد بیماری SLE باشد.

بررسی تیتر آنتی بادی Anti-dsDNA با چند روش انجام می‌شود که از نظر حساسیت (Sensitivitity) و اختصاصیت (Specificity) متفاوت هستند. روش RIA دارای اختصاصیت زیادی برای تشخیص است و اغلب آنتی‌بادی‌های با میل بالا را تشخیص می‌دهد؛ اما حساسیت آن کم و در حدود ۶۰- ۵۰% است. روش EIA دارای حساسیت زیاد و در حدود ۸۵-۷۰% است اما اختصاصیت آن کم است و در آن، آنتی‌بادی‌های با میل ترکیبی زیاد و همچنین آنتی‌بادی با میل ترکیبی کم شناسایی می‌شوند. در روش ایمونوفلورسانس حساسیت بیشتر از روش RIA است اما به اندازه روش EIA نیست و وضعیت اختصاصیت آن نیز همانند روش EIA است.

روش‌هایی که اختصاصیت بالایی دارند (RIA) برای تشخیص، و روش‌هایی که حساسیت بالایی دارند (EIA) برای پیگیری بیماران مناسب است.

  • nano-p-tests-i-warning-1
    توجه

    کلیه اطلاعات پزشکی مطرح شده در این صفحه صرفاً جهت اطلاع‌رسانی و افزایش آگاهی مراجعان گرامی است و به‌هیچ‌عنوان به‌عنوان جایگزین تشخیص، اظهار نظر، و رژیم درمانیِ تجویز شده توسط پزشک نمی‌تواند باشد. برای کسب اطلاع از وضعیت سلامتی خود و پاسخ به سؤالات احتمالی در مورد نتیجه آزمایش‌ها، به پزشک خود مراجعه فرمایید.