D-dimer یک FDP اختصاصی است که فقط با تخریب فیبرین توسط پلاسمین تشکیل می‌شود و تخریب فیبرینوژن دست‌نخورده توسط پلاسمین، آن را به‌وجود نمی‌آورد. بنابراین وجود D-dimer علامت این است که فیبرین تشکیل و بعد تخریب شده است. کاوش مثبت FDP نشان‌دهنده این است که فیبرین و یا فیبرینوژن توسط پلاسمین تخریب شده‌اند چرا که کاوش FDP محصولات تخریب فیبرین از جمله D-dimer و محصولات تخریب فیبرینوژن را ردیابی می‌کند.
D-dimer و FDP ممکن است در DIC یا ترومبوز از جمله ترومبوز ورید عمقی (DVT)، آمبولی ریوی (PE) و انفارکتوس میوکارد (MI) مثبت شوند. اینها ممکن است در بیماری کبد هم مثبت شوند که به علت کاهش کلیرانس کبدی خواهد بود. همچنین ممکن است به دنبال جراحی و خونریزی شدید، همودیالیز، اکلامپسی، کریز سلول داسی و سایر شرایط هم بالا روند. مبتلایان به سرطان غالباً D-dimer و FDP مثبت دارند که معمولاً بیانگر یک DIC مزمن خفیف است.
