تشخیص سرطان از کجا آغاز می‌شود؟

«سرطان» یک اصطلاح گسترده است و به صدها بیماری مختلف اشاره دارد که می‌تواند در هر قسمت از بدن ایجاد شود. به همین دلیل، علائم آن به شکل گسترده‌ای متفاوت است؛ از توموری که می‌توانید حس کنید، تا توده‌ای که بر عملکرد بدن شما تأثیر می‌گذارد، و گاهی هم بدون هرگونه علائم. مهم‌ترین نقطه اشتراک همه سرطان‌ها با یکدیگر این است که همه آنها زمانی شروع می‌شوند که سلول‌های غیرطبیعی در بدن شروع به رشد و گسترش غیرقابل‌کنترل می‌کنند.

وقتی پزشکان احتمال وجود سرطان را ارزیابی می‌کنند، سرطان هرگز گزینه پیش‌فرض آنها نیست. پزشکان ابتدا هرگونه دلایل احتمالی دیگر را قبل از این‌که به تشخیص سرطان برسند، رد می‌کنند. سپس با همکاری سایر متخصصان، یک سری آزمایش‌های تکمیلی را برای راستی‌آزمایی دوباره (و چند باره) این تشخیص انجام می‌دهند.

سرطان برای اولین بار چگونه تشخیص داده می‌شود؟

در واقع سرطان‌ها می‌توانند تقریباً هرگونه علامتی را در بدن ما ایجاد کنند، بسته به اینکه تومور در کجا قرار دارد، چقدر بزرگ است و آیا شروع به گسترش کرده است یا خیر. بعضی از بیماران قادر هستند توده (تومور) را خودشان احساس کنند. این حالت اغلب در مورد سرطان‌هایی مانند سرطان پوست یا پستان که در نزدیکی میزان بدن رخ می‌دهند، صدق می‌کند.

اما برای سرطان‌هایی مانند سرطان معده که در داخل بدن رشد می‌کنند، تومور ممکن است برای مدتی از نظر پنهان باشد، و سرطان اجازه پیشرفت بیابد. معمولا در این مرحله، علائم عمومی نظیر کاهش وزن، تب و خستگی ایجاد می‌شود.

سرطان گاهی اوقات در یک آزمایش غربالگری متداول مانند ماموگرافی یا کولونوسکوپی تشخیص داده می‌شود. غربالگری برای سرطان‌های رایج از جمله سرطان روده بزرگ، پستان و پروستات انجام می‌شود. در بسیاری از کشورها دستورالعمل‌هایی وجود دارد که توصیه می‌کند که چه کسانی در چه زمانی باید برای سرطان غربالگری شوند. گاهی سرطان به‌صورت تصادفی شناسایی می‌شود، وقتی که بیمار به دلیل دیگری مورد ارزیابی پزشکی قرار می‌گیرد.

تست‌های آزمایشگاهی تشخیص سرطان

مقادیر بالا یا پایین برخی از مواد در بدن شما می‌تواند نشانه‌ای از سرطان باشد. آزمایش‌های خون، ادرار و سایر مایعات بدن که این مواد را اندازه‌گیری می‌کنند می‌تواند به پزشکان کمک کند تا به تشخیص نزدیک‌تر شوند. باید توجه داشت نتایج آزمایشگاهی غیرطبیعی، نشانه‌ای مطمئن از سرطان نیست. از تست‌های آزمایشگاهی همراه با نتایج آزمایش‌های دیگر مانند بیوپسی و تصویربرداری برای کمک به تشخیص و کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرطان فرد استفاده می‌شود.

مهم است به خاطر داشته باشید که نتایج آزمایشگاهی برای افراد سالم می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. دلایل این تفاوت‌ها شامل سن، جنسیت، نژاد، سابقه پزشکی و وضعیت سلامت عمومی فرد است. در واقع، حتی نتایج تست‌های همان فرد ممکن است از یک روز به روز دیگر متفاوت باشد. از آنجا که نتایج نرمال می‌توانند کمی بالا و پایین شوند، اغلب در محدوده‌ای با حد پایین و بالا گزارش می‌شوند.

حتی اگر سرطان داشته باشید، ممکن است نتیجه بسیاری از آزمایش‌ها نرمال باشد. و در سوی دیگر، ممکن است جواب آزمایش شما خارج از محدوده نرمال باشد با وجود آن که سالم هستید. این‌ها برخی از دلایلی است که نشان می‌دهد نتیجه این نوع تست‌ها به تنهایی نمی‌تواند به‌طور قطع بگوید که آیا شما سرطان یا هر بیماری دیگری دارید یا خیر.

پزشک شما بهترین فرد برای توضیح جواب تست‌های شما و تفسیر نتایج آن برای شماست.

برخی از انواع رایج آزمایش‌هایی که برای کمک به تشخیص سرطان کاربرد دارد در ادامه آمده است.

تست شیمی خون

هدف تجویز: آزمایش شیمی خون مقادیر مواد خاصی را که از اندام‌ها و بافت‌های بدن به خون آزاد می‌شوند اندازه‌گیری می‌کند. این مواد شامل متابولیت‌ها، الکترولیت‌ها، چربی‌ها، قندها و پروتئین‌ها از جمله آنزیم‌ها هستند.

نتیجه آزمایش: آزمایش‌های شیمی خون، اطلاعات مهمی در مورد چگونگی عملکرد کلیه‌ها، کبد و سایر اندام‌های شما ارائه می‌دهد. مقادیر بالا یا پایین برخی از مواد در خون می‌تواند نشانه بیماری یا عوارض جانبی درمان باشد.

شمارش کامل خون (CBC)

هدف تجویز: CBC تعداد گلبول‌های قرمز خون، گلبول‌های سفید خون و پلاکت‌های خون را اندازه‌گیری می‌کند. همچنین مقدار هموگلوبین (پروتئینی که اکسیژن را حمل می‌کند) در خون شما، مقدار خون متشکل از گلبول‌های قرمز خون (هماتوکریت)، اندازه‌ی گلبول‌های قرمز خون شما، و نیز مقدار هموگلوبین در گلبول‌های قرمز خون شما را اندازه‌گیری می‌کند.

نحوه استفاده: CBC اغلب بخشی از یک چکاپ متداول انجام می‌شود. این تست می‌تواند به تشخیص بعضی از سرطان‌ها، به ویژه لوسمی‌ها کمک کند. همچنین از این آزمایش برای نظارت بر سلامت شما در طول درمان سرطان و بعد از آن استفاده می‌شود.

تجزیه و تحلیل سیتوژنتیک

هدف تجویز: آنالیز سیتوژنتیک به دنبال تغییراتی در کروموزوم‌ها در نمونه‌های بافت، خون، مغز استخوان یا مایع آمنیوتیک است. تغییرات کروموزومی ممکن است شامل کروموزوم‌های شکسته، گم‌شده، بازآرایی‌شده و یا اضافی باشد. تغییرات در کروموزوم‌های خاص ممکن است نشانه‌ای از یک بیماری ژنتیکی یا بعضی انواع سرطان باشد.

نحوه استفاده: تجزیه و تحلیل سیتوژنتیک برای کمک به تشخیص سرطان، برنامه‌ریزی درمان، یا دانستن این‌که روش درمان تا چه حد مؤثر واقع شده است، کاربرد دارد.

ایمونوفنوتیپینگ

هدف تجویز: ایمونوفنوتیپینگ از آنتی‌بادی‌ها برای شناسایی سلول‌ها بر اساس نوع آنتی‌ژن‌ها یا نشانگرهای موجود در سطح سلول‌ها استفاده می‌کند. این روش اغلب بر روی نمونه‌های خون یا مغز استخوان انجام می‌شود، اما ممکن است بر روی سایر مایعات بدن یا نمونه‌های بافتی نیز انجام گردد.

نحوه استفاده: ایمونوفنوتیپینگ برای تشخیص، مرحله‌بندی و نظارت بر سرطان خون و سایر اختلالات خونی مانند لوسمی، لنفوم، سندروم‌های میلودیسپلاستیک (MDS) و اختلالات میلوپرولیفراتیو به کار می‌رود.

بیوپسی مایع

هدف تجویز: بیوپسی مایع آزمایشی است که بر روی نمونه‌ای از خون انجام می‌شود و به دنبال سلول‌های سرطانی یا قطعات DNA از سلول‌های تومور است که گاهی اوقات به درون جریان خون آزاد می‌شوند.

نحوه استفاده: بیوپسی مایعات می‌تواند در مراحل اولیه به یافتن سرطان کمک کند. همچنین ممکن است برای کمک به برنامه‌ریزی درمان، سنجش نحوه عملکرد درمان، و بررسی این‌که سرطان دوباره عود کرده یا خیر، استفاده می‌شود.

سیتولوژی خلط

هدف تجویز: سیتولوژی خلط به دنبال سلول‌های غیرطبیعی در خلط است، یعنی مخاط و سایر مواد خارج‌شده از طریق سرفه از ریه‌ها.

نحوه استفاده: سیتولوژی خلط می‌تواند به تشخیص سرطان ریه کمک کند.

تست‌های تومور مارکر (نشانگر تومور)

هدف تجویز: تست‌های نشانگر تومور، مواد تولید شده توسط سلول‌های سرطانی و یا سایر سلول‌های بدن را در پاسخ به سرطان اندازه‌گیری می‌کند. بیشتر تومورمارکرها توسط سلول‌های طبیعی نیز ساخته می‌شوند، اما این مواد در مقادیر بسیار بالاتر توسط سلول‌های سرطانی تولید می‌شوند.

نحوه استفاده: از نشانگرهای تومور می‌توان برای کمک به تشخیص سرطان، تصمیم‌گیری در مورد درمان، بررسی میزان عملکرد درمان و مشاهده علائم بازگشت سرطان استفاده کرد.

تجزیه و تحلیل ادرار

هدف تجویز: تجزیه و تحلیل ادرار، رنگ ادرار را توصیف می‌کند و محتویات آن را اندازه‌گیری می‌کند، از قبیل شکر، پروتئین، گلبول‌های قرمز و گلبول‌های سفید خون.

نحوه استفاده: تجزیه و تحلیل ادرار می‌تواند به تشخیص سرطان کلیه، سرطان مثانه و سرطان‌های نادر اوروتلیال کمک کند.

سیتولوژی ادرار

هدف تجویز: سیتولوژی ادرار با شناسایی سلول‌های غیرطبیعی که از دستگاه ادراری به درون ادرار ریخته می‌شوند، بیماری را پیدا می‌کند.

نحوه استفاده: سیتولوژی ادرار به تشخیص سرطان کلیه، سرطان مثانه و سرطان‌های نادر اوروتلیال کمک می‌کند. پس از درمان سرطان، از آن برای بررسی نشانه‌هایی که مؤید بازگشت احتمالی سرطان است استفاده می‌شود.

مزایای انجام آزمایش در

آزمایشگاه نانو ارومیه

آزمایشگاه پاتوبیولوژی نانو، مجهزترین مجموعه آزمایشگاهی بخش غیردولتی در ارومیه و آذربایجان‌غربی است. این مجموعه در محیطی آرام و ایمن با بهره‌گیری از آخرین تجهیزات آزمایشگاهی دنیا، تیم تخصصی مجرب شامل پزشکان آزمایشگاهی و متخصصان آسیب‌شناسی بالینی و تشریحی، مفتخر به ارائه خدماتی با بالاترین دقت و کیفیت به مراجعان عزیز از منطقه شمال‌غرب و کشورهای همجوار است.

آزمایش در خانه

اگر به دلیل شرایط جسمانی، محدودیت حرکت، مشغله کاری و … امکان مراجعه حضوری به آزمایشگاه را ندارید، با سفارش سرویس نمونه‌گیری در منزل آزمایشگاه نانو در ارومیه، به‌راحتی می‌توانید آزمایش‌های تجویز شده را در خانه یا محل کار خود انجام دهید.

پرسنل مجرب آزمایشگاه نانو، تخصص و تجهیزات لازم برای این کار را در اختیار دارند و با رعایت تمامی استانداردهای ابلاغی وزارت بهداشت، با هماهنگی قبلی در محل سکونت یا کار شما برای انجام نمونه گیری حاضر خواهند شد.

تماس تلفنی

شماره تلفن‌های ۰۴۴۳۳۴۵۷۹۹۶ و ۰۴۴۳۳۴۵۷۹۹۳

تماس تلفنی

واتساپ

ارسال و دریافت اطلاعات با شماره ۰۹۱۴۸۰۵۲۷۲۴

واتساپ

سفارش آنلاین

ثبت سفارش آنلاین در سایت بدون نیاز به پرداخت

سفارش آنلاین

لطفاً توجه داشته باشید که ارائه نام و نام خانوادگی بیمار، سن، کد ملی، آزمایش مورد درخواست، کد رهگیری که از پزشک دریافت کرده‌اید، و یک شماره تماس برای ثبت درخواست ضروری است.

برای درخواست نمونه‌گیری در منزل، بهتر است یک روز قبل با آزمایشگاه تماس بگیرید. برای آزمایش‌های اورژانسی، لطفاً حداقل ۲ ساعت قبل تماس بگیرید.

تست‌های تصویربرداری مورد استفاده در سرطان

تست‌های تصویربرداری عکس‌هایی از داخل بدن شما تولید می‌کنند که به پزشک کمک می‌کند تا ببیند آیا تومور وجود دارد یا خیر. این عکس‌ها را می‌توان به روش‌های مختلفی تهیه کرد.

سی‌تی‌اسکن

سی‌تی‌اسکن از دستگاه اشعه ایکس استفاده می‌کند تا مجموعه‌ای از عکس‌ها از اندام‌های شما از زاویه‌های مختلف بگیرد. از این تصاویر برای ایجاد تصاویر سه‌بعدی دقیق از داخل بدن شما استفاده می‌شود.

گاهی ممکن است قبل از اسکن، مواد رنگی یا مواد کنتراست دیگری به شما داده شود. ممکن است رنگ را ببلعید، یا ممکن است با تزریق به ورید به بدن‌تان وارد شود. مواد کنتراست با هایلایت کردن مناطق خاصی در بدن، به خوانایی تصاویر کمک می‌کند.

در طول سی‌تی‌اسکن، روی سطحی دراز می‌کشید که به یک اسکنر دایره‌ای‌شکل وارد می‌شود. دستگاه CT در اطراف شما حرکت می‌کند و عکس می‌گیرد.

MRI

ام‌آر‌ای از یک آهنربای قدرتمند و امواج رادیویی برای گرفتن عکس از بدن شما به‌صورت اسلایس (بُرش) استفاده می‌کند. این برش‌ها برای ایجاد تصاویر دقیق از داخل بدن شما ترکیب شده و می‌تواند مکان‌هایی را نشان دهد که ممکن است تومور وجود داشته باشد.

برای MRI بر روی یک سطح دراز می‌کشید که به یک اتاقک طویل وارد می‌شود؛ این اتاقک، تمام یا بخشی از بدن شما را احاطه می‌کند. دستگاه MRI صداهای بلند و ضربان‌های ریتمیک ایجاد می‌کند.

گاهی اوقات، ممکن است قبل یا در طول معاینه MRI، مواد رنگی خاصی به رگ شما تزریق شود. این رنگ که عامل کنتراست نامیده می‌شود، می‌تواند در تصاویر، تومورها را روشن‌تر نشان دهد.

اسکن هسته‌ای

اسکن هسته‌ای از مواد رادیواکتیو برای گرفتن عکس از داخل بدن استفاده می‌کند.

قبل از اسکن، مقدار کمی مواد رادیواکتیو به شما تزریق می‌شود که گاهی اوقات “ردیاب” نامیده می‌شود. این ماده از طریق جریان خون شما جریان یافته و در استخوان‌ها یا اندام‌های خاصی جمع می‌شود.

در طول اسکن، بر روی یک سطح دراز می‌کشید در حالی که دستگاهی به نام اسکنر، رادیواکتیو را در بدن شما تشخیص می‌دهد و اندازه‌گیری می‌کند، و تصاویر استخوان‌ها یا اندام‌ها را بر روی صفحه کامپیوتر یا فیلم ایجاد می‌کند.

پس از اسکن، مواد رادیواکتیو در بدن شما با گذشت زمان خاصیت رادیواکتیوی خود را از دست می‌دهند. همچنین ممکن است این مواد از طریق ادرار یا مدفوع از بدن دفع شوند.

اسکن استخوان

اسکن استخوان نوعی اسکن هسته‌ای است که مناطق غیرطبیعی یا آسیب استخوان‌ها را بررسی می‌کند. از این روش برای تشخیص سرطان استخوان یا پیدا کردن این‌که آیا سرطان از جای دیگری در بدن به استخوان‌ها گسترش یافته است (به نام تومورهای استخوانی متاستاتیک) استفاده می‌گردد.

قبل از این آزمایش، مقدار بسیار کمی مواد رادیواکتیو به ورید شما تزریق می‌شود. این مواد همانطور که از طریق خون حرکت می‌کند، در مناطق غیرطبیعی در استخوان جمع می‌شوند، مناطقی که مواد جمع‌آوری‌شده در عکس‌های گرفته‌شده توسط یک اسکنر خاص ظاهر می‌شوند.

اسکن PET

پت‌اسکن نوعی اسکن هسته‌ای است که تصاویر سه‌بعدی دقیق از داخل بدن شما را که گلوکز در آن مصرف می‌شود، ایجاد می‌کند. از آنجا که سلول‌های سرطانی اغلب گلوکز بیشتری نسبت به سلول‌های سالم مصرف می‌کنند، می‌توان از این تصاویر برای یافتن سرطان در بدن استفاده کرد.

قبل از اسکن، یک ردیاب به نام “گلوکز رادیواکتیو” به روش تزریق دریافت می‌کنید. در طول اسکن، بر روی یک سطح دراز می‌کشید که از طریق اسکنر به جلو و عقب حرکت می‌کند.

سونوگرافی

معاینه سونوگرافی از امواج صوتی با انرژی بالا استفاده می‌کند که قابل شنیدن توسط انسان نیست. امواج صوتی از بافت‌های داخل بدن شما صدا می‌کنند. یک کامپیوتر از این صداها، برای ایجاد تصاویری از مناطق داخل بدن شما استفاده می‌کند. این تصویر سونوگرافی نامیده می‌شود.

در طول معاینه سونوگرافی، بر روی یک سطح دراز می‌کشید در حالی که تکنسین، به آرامی دستگاهی به نام مبدل را حرکت می‌دهد، که امواج صوتی با انرژی بالا را بر روی پوست بدن ایجاد می‌کند. مبدل با یک ژل گرم پوشیده شده است که به کمک آن بر روی پوست حرکت می‌کند.

اشعه ایکس

اشعه ایکس از دوزهای کم تابش اشعه برای ایجاد تصاویری از داخل بدن شما بهره می‌برد. برای این کار، تکنسین اشعه ایکس شما را در موقعیت مناسب قرار می‌دهد و پرتو اشعه ایکس را به قسمت صحیح بدن هدایت می‌کند. در طی زمانی که تصاویر گرفته می‌شوند، باید کاملا بی‌حرکت بمانید و ممکن است نیاز به نگه داشتن نفس خود به مدت یک یا دو ثانیه داشته باشید.

بیوپسی

در بیشتر موارد، پزشکان باید بیوپسی انجام دهند تا مطمئن شوند که تشخیص سرطان صحیح بوده یا خیر. بیوپسی روشی است که در آن، نمونه‌ای از بافت غیرطبیعی را برمی‌دارد. یک پاتولوژیست با استفاده از میکروسکوپ به این نمونه بافت نگاه می‌کند و آزمایش‌های دیگری را بر روی سلول‌های نمونه انجام می‌دهد. یافته‌های پاتولوژیست در یک گزارش پاتولوژی نوشته می‌شود که حاوی جزئیاتی در مورد تشخیص وی است. اطلاعات موجود در گزارش‌های پاتولوژی می‌تواند به شما در انتخاب گزینه‌های درمانی ممکن کمک کند.

نمونه بیوپسی را می‌توان به روش‌های مختلفی بدست آورد:

با سوزن: پزشک از سوزن برای خارج کردن بافت یا مایع استفاده می‌کند. این روش برای مغز استخوان، نخاع و برخی از بیوپسی‌های پستان، پروستات و کبد استفاده می‌شود.

با آندوسکوپی: پزشک یک لوله نازک و روشن به نام آندوسکوپ را در یک دهانه طبیعی بدن مانند دهان یا مقعد قرار می‌دهد. از این طریق پزشک می‌تواند برخی یا همه بافت‌های غیرطبیعی را از طریق آندوسکوپ خارج کند.

نمونه‌هایی از معاینات آندوسکوپی عبارتند از:

  • کولونوسکوپی، معاینه روده بزرگ و راست‌روده است. در این نوع معاینه، آندوسکوپ از مقعد عبور می‌کند.
  • برونکوسکوپی، یک معاینه از نای، برونش و ریه است. در این نوع معاینه، آندوسکوپ از طریق دهان یا بینی پایین می‌رود.

با جراحی: جراح در حین عمل، ناحیه‌ای از سلول‌های غیرطبیعی را از بین می‌برد. بعضی از انواع بیوپسی ممکن است نیاز به آرام‌بخش یا بیهوشی داشته باشند.

“آرام‌بخش” دارویی است که به شما کمک می‌کند تا در طول بیوپسی استراحت کنید و بی‌حرکت بمانید و یا بخوابید.

بیهوشی شما را از احساس درد باز می‌دارد. این اصطلاح به داروها یا مواد دیگری گفته می‌شود که بر اثر دریافت آنها، احساس یا آگاهی خود را از دست می‌دهید. سه نوع بیهوشی وجود دارد:

  • بی‌حسی موضعی باعث از دست رفتن حس در ناحیه کوچکی از بدن می‌شود
  • بیهوشی موضعی موجب از دست دادن احساس در بخشی از بدن مانند بازو یا پا می‌شود
  • بیهوشی عمومی باعث از دست دادن احساس و از دست دادن کامل آگاهی می‌شود که به نظر می‌رسد یک خواب بسیار عمیق است

وقتی آزمایش‌ها نشان می‌دهد که سرطان دارید

اگر بیوپسی و سایر آزمایش‌ها نشان دهد که شما سرطان دارید، احتمالا آزمایش‌های بیشتری برای اطمینان از این تشخیص و سپس برنامه‌ریزی درمان خواهید داشت. برای مثال، پزشک شما ممکن است تست‌های دیگری را تجویز کند تا بفهمد آیا سرطان گسترش یافته یا خیر، و گسترش آن تا چه حد بوده است. این اطلاعات برای دانستن مرحله پیشروی سرطان شما مهم است.

برای برخی از سرطان‌ها، مطالعات پاتولوژی دیگری برای پیدا کردن درجه‌ی تومور انجام می‌شود. و یا نشانگرهای تومور برای پیدا کردن گروه خطر شما مورد بررسی قرار می‌گیرند. این اطلاعات برای تصمیم‌گیری در مورد بهترین درمان ممکن برای شما، حائز اهمیت است. همچنین احتمال دارد برای بررسی مقادیر سایر تومور مارکرها یا بیومارکرها آزمایش شوید.

راهنمای کامل آشنایی با

تست‌های هورمونی آزمایشگاه نانو

هورمون‌ها، انواع مختلف ترکیبات بیوشیمیایی هستند که به‌عنوان پیام‌رسان در سرتاسر بدن فعالیت دارند. این ترکیبات می‌توانند حرکت اندام‌های بدن را هماهنگ کنند، مولد حس گرسنگی یا رضایت باشند، رشد بدن را مهار یا تحریک نمایند، متابولیسم ما را تنظیم کنند و … هورمون‌ها تقریباً تمامی عملکردهای بدن را تحت‌کنترل نگه می‌دارند.

آزمایش‌های هورمونی، گنجینه بزرگی از ابزارهایی هستند که پزشکان برای شناسایی و کشف مشکلات مهم سلامتی در اختیار دارند. با انجام این آزمایش‌ها می‌توان علت طیف وسیعی از بیماری‌ها را یافته و در اغلب موارد به‌راحتی مدیریت نمود.

آنچه مطالعه کردید بخشی از مجله آزمایش‌های هورمونی است که شامل تمامی موضوعات مهم درباره هورمون‌ها و تست‌های کلیدیِ آنها به زبان ساده است.

پاسخ سؤالات خود را بیابید

اگر درباره آزمایش‌های هورمونی، نحوه نمونه‌گیری و انجام آنها، و یا شرایط خود سؤالی دارید، می‌توانید آن را در محتوای سایت جستجو کنید:

همکاران ما در بخش پذیرش آزمایشگاه نانو و واحد روابط عمومی این مرکز، با شماره تلفن‌های ۰۴۴۳۳۴۵۷۹۹۳ و ۰۴۴۳۳۴۵۷۹۹۶ در ساعات کاری مجموعه، تا حد امکان پاسخگوی سؤالات شما خواهند بود.

لطفاً توجه داشته باشید

محتوای مندرج در این صفحه، صرفاً برای آشنایی شما با این موضوع طراحی شده است و هرگز نباید به عنوان جایگزین برای روند تشخیص و درمان بیماری‌ها مورد استفاده قرار گیرد. اگر به وجود یک بیماری یا عارضه در خود مشکوک هستید، ضروری است به پزشک مربوطه مراجعه نمایید تا بر اساس نتایج معاینات و تست‌های تجویز شده توسط پزشک، وجود یا عدم‌وجود آن تشخیص داده شود.