راهنمای جامع آزمایش‌های هورمونی

آزمایش آنتی بادی کاردیولیپین (Cardiolipin)

تست آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین به دنبال نوع خاصی از آنتی‌بادی در خون شماست. کاردیولیپین یک فسفولیپید یا نوعی چربی در خون است که برای لخته شدن خون ضروری است. هنگامی که آنتی‌بادی‌ها به کاردیولیپین حمله می‌کنند، ممکن است لخته شدن خون رخ دهد. کاهش پلاکت‌ها (سلول‌های خونی که به لخته شدن خون کمک می‌کنند) منجر به مشکلات خونریزی می‌شود. میزان این آنتی‌بادی‌ها اغلب در افراد مبتلا به لخته شدن خون غیرطبیعی، بیماری‌های خود-ایمنی مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) یا سقط جنین مکرر بالاست.

اگر مکرراً لخته شدن غیرطبیعی خون یا خونریزی غیرقابل‌توجیه تجربه می‌کنید، احتمالا این آزمایش انجام خواهد شد. در صورتی که سقط جنین مکرر داشته‌اید، این آزمایش ممکن است به پزشک کمک کند تا دلایل آن را پیدا کند. همچنین، افراد مبتلا به برخی بیماری‌های خود-ایمنی مانند SLE، آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین در خون خود دارند. از این تست برای کمک به تشخیص این بیماری استفاده می‌گردد.

مقادیر بالای آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین در افراد مبتلا به این بیماری یا سایر مشکلات، با عنوان سندروم آنتی‌بادی کاردیولیپین شناخته می‌شود که از طریق این تست قابل‌شناسایی است.

هدف از انجام آزمایش Cardiolipin

آزمایش آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین اغلب برای کمک به تعیین علت این مشکلات تجویز می‌شود:

  • لخته خون غیر‌قابل‌توضیح
  • سقط‌های مکرر
  • مدت‌زمان طولانی در تست انعقاد خون، آزمایش زمان نسبی ترومبوپلاستین (PTT)؛ در این حالت، این آزمایش اغلب همراه با آزمایش ضد انعقاد لوپوس (برای مثال آزمایش آزمایش سم افعی راسل رقیق (DRVVT)) تجویز می‌شود

اگر آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین در آزمایش اولیه تشخیص داده شوند، معمولا تست ۱۲ هفته بعد تکرار می‌شود تا مشخص شود آیا حضور آنها مداوم یا موقتی است. در فردی که دارای اختلال خود-ایمنی شناخته‌شده است و نتیجه تست آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین منفی باشد، ممکن است بعدا دوباره آزمایش تکرار شود زیرا این آنتی‌بادی‌ها ممکن است در آینده ایجاد شوند.

سه دسته آنتی‌بادی کاردیولیپین وجود دارد که ممکن است در خون وجود داشته باشد: IgG، IgM و یا IgA. دو مورد از رایج‌ترین آزمایش‌ها IgG و IgM هستند. با این حال، اگر این آزمایش‌ها منفی باشند و سوءظن بالینی هنوز وجود داشته باشد، ممکن است آزمایش آنتی‌بادی IgA cardiolipin تجویز شود.

برخی از آزمایش‌های دیگر که ممکن است در ارتباط با آزمایش آنتی‌بادی کاردیولیپین انجام شود شامل آزمایش ضد انعقادی لوپوس (مثلا DRVVT و تست Anti-Beta-2 Glycoprotein 1) است.

آنچه در آزمایش Cardiolipin اندازه‌گیری می‌شود

آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین، اتوآنتی‌بادی‌های تولید شده توسط سیستم ایمنی بدن هستند که به اشتباه کاردیولیپین‌های بدن را هدف قرار می‌دهند، موادی که در لایه بیرونی سلول‌ها (غشای سلولی) و پلاکت‌ها یافت می‌شوند. این اتوآنتی‌بادی‌ها می‌توانند بر توانایی بدن در تنظیم لخته شدن خون تأثیر بگذارند. این تست، وجود آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین را در خون تشخیص می‌دهد.

کاردیولیپین‌ها و سایر فسفولیپیدهای مرتبط، مولکول‌های لیپید هستند که نقش مهمی در فرآیند لخته شدن خون دارند. آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین، کاردیولیپین‌ها را هدف قرار می‌دهند و با افزایش خطر ایجاد لخته‌های نامناسب خون (ترومبی) در رگ‌ها و شریان‌ها مانند رگ‌های عمیق پاها (DVT) یا ریه‌ها (آمبولی ریه، PE) همراه هستند. این مسئله همچنین ممکن است با تعداد پلاکت‌های پایین (ترومبوسیتوپنی)، سقط مکرر (خصوصاً در سه‌ماهه دوم و سوم) و زایمان زودرس و پره‌اکلامپسی مرتبط باشد.

آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین، شایع‌ترین آنتی‌بادی آنتی‌فسفولیپید هستند، گروهی از اتوآنتی‌بادی‌های مرتبط با لخته شدن بیش از حد و بیماری‌های خود-ایمنی مانند لوپوس. آنها اغلب با آنتی‌بادی‌های ضد فسفولیپید دیگر مانند ضد انعقاد لوپوس و آنتی‌بادی بتا-۲ گلیکوپروتئین ۱ شناسایی می‌شوند. همچنین احتمال دارد به‌طور موقت در افراد مبتلا به عفونت‌های حاد، HIV/AIDS، برخی از سرطان‌ها، مصرف بعضی داروها (مانند فنیتوین، پنی‌سیلین و پروکائین آمید)، و نیز در افراد مسن تشخیص داده شود.

هنگامی که یک فرد تشکیل لخته خون نامناسب، سقط جنین مکرر، آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین و یا آنتی‌بادی آنتی‌فسفولیپید دیگری دارد، ممکن است فرد مبتلا به سندروم آنتی‌فسفولیپید (APS) تشخیص داده شود. APS می‌تواند اولیه یا ثانویه باشد. APS اولیه لزوماً با یک اختلال خود-ایمنی همراه نیست، ولی APS ثانویه با مرتبط اختلالات خود-ایمنی است.

چه زمانی باید تست Cardiolipin را انجام داد؟

تست آنتی‌بادی کاردیولیپین معمولا به عنوان بخشی از پروسه بررسی انعقاد بیش از حد خون تجویز می‌گردد، وقتی که علائم نشان‌دهنده لخته خون دیده می‌شود، خصوصاً اگر تکرار شود. علائم و نشانه‌ها بسته به محل لخته شدن، متفاوت است.

اگر لخته در رگ‌های عمیق پاها (ترومبوز رگ عمیق، DVT) باشد، ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:

  • درد یا حساسیت پا، معمولا در یک پا
  • تورم پا، اِدِم
  • تغییر رنگ پا

اگر لخته روی ریه‌ها تأثیر بگذارد (آمبولی ریه)، با این علائم روبرو خواهید بود:

  • تنگی نفس ناگهانی، تنفس سخت
  • سرفه، هموپتیزی (خون موجود در خلط)
  • درد قفسه سینه مرتبط با ریه
  • ضربان قلب سریع

علاوه بر این، ممکن است این تست زمانی انجام شود که یک خانم سقط جنین مکرر داشته باشد، و یا در کنار آزمایش ضد انعقادی لوپوس به عنوان تست تکمیلی برای PTT با نتیجه طولانی‌مدت تجویز شود. در صورت تشخیص آنتی‌بادی کاردیولیپین، آزمایش چند هفته بعد تکرار خواهد شد تا مشخص شود آیا آنتی‌بادی موقت بوده یا مداوم است.

آزمایش آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین همچنین در شرایطی انجام می‌شود که فرد علائم و نشانه‌های اختلال خود-ایمنی داشته باشد و یا در آزمایش ANA نتیجه مثبت داشته باشد، زیرا این تست می‌تواند اطلاعات بیشتری را برای کمک به تشخیص به پزشک ارائه دهد. اگر آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین در فردی با اختلال خود-ایمنیِ تشخیص‌داده‌شده مانند لوپوس شناسایی نشود، ممکن است در آینده آزمایش‌هایی برای غربالگری انجام شود.

مراحل انجام آزمایش کاردیولیپین

این تست نیاز به گرفتن نمونه خون دارد که در اغلب موارد از بازوی شما در آزمایشگاه و یا در خانه توسط پرسنل آزمایشگاه نانو گرفته می‌شود.

آمادگی‌های قبل از آزمایش

برای این آزمایش عموماً نیازی به آمادگی خاصی نیست. پزشک معالج‌تان به شما خواهد گفت که آیا لازم است موقتاً مصرف برخی داروها یا مکمل‌ها را قبل از آزمایش متوقف کنید یا خیر.

در حین انجام آزمایش

نمونه‌گیر آزمایشگاه نانو، نمونه خون را از رگ بازوی شما خواهد گرفت. وی احتمالا یک نوار در اطراف بازوی شما خواهد بست و ناحیه‌ای را که سوزن در پوست شما قرار می‌گیرد ضدعفونی خواهد نمود. سپس مقدار کمی خون به یک لوله کشیده می‌شود. وقتی سوزن وارد پوست شما می‌شود ممکن است احساس سوزش خفیف داشته باشید.

پس از انجام تست

پس از برداشتن سوزن، از شما خواسته خواهد شد با بانداژ یا یک قطعه گاز استریل، فشار ملایمی را به محل نمونه‌گیری وارد کنید. این کار به جلوگیری از خون‌ریزی کمک می‌کند و می‌تواند مانع از کبودی شود. سپس محل نمونه‌گیری بانداژ خواهد شد. در اکثر موارد پس از تکمیل آزمایش می‌توانید به فعالیت‌های روزمره خود بازگردید.

گرفتن نمونه خون، یک روش بسیار کم‌خطر است. گاهی ممکن است در محل نمونه‌گیری، کبودی خفیف ملاحظه کنید.

انجام آزمایش Cardiolipin در خانه

اگر به دلیل شرایط جسمانی، محدودیت حرکت، مشغله کاری و … امکان مراجعه حضوری به آزمایشگاه را ندارید، با سفارش سرویس نمونه‌گیری در منزل آزمایشگاه نانو در ارومیه، به‌راحتی می‌توانید این آزمایش را در خانه یا محل کار خود انجام دهید.

پرسنل مجرب آزمایشگاه نانو، تخصص و تجهیزات لازم برای این کار را در اختیار دارند و با رعایت تمامی استانداردهای ابلاغی وزارت بهداشت، با هماهنگی قبلی در محل سکونت یا کار شما برای انجام نمونه گیری حاضر خواهند شد.

تماس تلفنی

شماره تلفن‌های ۰۴۴۳۳۴۵۷۹۹۶ و ۰۴۴۳۳۴۵۷۹۹۳

تماس تلفنی

واتساپ

ارسال و دریافت اطلاعات با شماره ۰۹۱۴۸۰۵۲۷۲۴

واتساپ

سفارش آنلاین

ثبت سفارش آنلاین در سایت بدون نیاز به پرداخت

سفارش آنلاین

← لطفاً توجه داشته باشید که ارائه نام و نام خانوادگی بیمار، سن، کد ملی، آزمایش مورد درخواست، کد رهگیری که از پزشک دریافت کرده‌اید، و یک شماره تماس برای ثبت درخواست ضروری است.

← برای درخواست نمونه‌گیری در منزل، بهتر است یک روز قبل با آزمایشگاه تماس بگیرید. برای آزمایش‌های اورژانسی، لطفاً حداقل ۲ ساعت قبل تماس بگیرید.

نیاز به راهنمایی دارید؟
مزایای انجام آزمایش در

آزمایشگاه نانو ارومیه

آزمایشگاه پاتوبیولوژی نانو، مجهزترین مجموعه آزمایشگاهی بخش غیردولتی در ارومیه و آذربایجان‌غربی است. این مجموعه در محیطی آرام و ایمن با بهره‌گیری از آخرین تجهیزات آزمایشگاهی دنیا، تیم تخصصی مجرب شامل پزشکان آزمایشگاهی و متخصصان آسیب‌شناسی بالینی و تشریحی، مفتخر به ارائه خدماتی با بالاترین دقت و کیفیت به مراجعان عزیز از منطقه شمال‌غرب و کشورهای همجوار است.

تحلیل نتایج آزمایش Cardiolipin

نتیجه منفی تنها به این معنی است که آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین در زمان آزمایش در خون وجود ندارد یا در میزان قابل‌تشخیص وجود ندارد.

آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین شایع‌ترین آنتی‌بادی‌های آنتی‌فسفولیپید هستند و تشخیص موقت آنها در خون فرد به دلیل عفونت یا مصرف دارو یا در افراد بدون علائم با افزایش سن، پدیده غیرمعمولی نیست. مقادیر کم تا متوسط آنتی‌بادی که در چنین شرایطی دیده می‌شود اغلب حائز اهمیت نیست، اما باید آنها را در کنار هرگونه علائم، نشانه‌ها و سایر اطلاعات بالینی ارزیابی کرد.

مقادیر متوسط تا بالای آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین که در هنگام آزمایش مجدد ۱۲ هفته بعد، باقی می‌مانند، بیانگر احتمال ادامه حضور آن آنتی‌بادی خاص است که ممکن است با افزایش خطر لخته شدن بیش از حد یا سقط جنین مکرر همراه باشد.

احتمال دارد آزمایش کاردیولیپین برای کمک به تعیین علت آزمایش مثبت VDRL/RPR برای سیفلیس تجویز شود. واکنش‌دهنده‌های مورد استفاده برای آزمایش سیفلیس حاوی فسفولیپیدها هستند و در کسانی که آنتی‌بادی‌های کاردیولیپین دارند، می‌تواند نتیجه مثبت کاذب ایجاد کند.

  • nano-l-hormonal-p-test-i2-1
    نام‌های دیگر این آزمایش

    Anticardiolipin Antibodies, aCL Antibody

  • nano-l-hormonal-p-test-i2-2
    سایر آزمایش‌های مرتبط

    Beta-2 Glycoprotein 1 Antibodies, Autoantibodies Test, Lupus Anticoagulant Testing

راهنمای کامل آشنایی با

تست‌های هورمونی آزمایشگاه نانو

هورمون‌ها، انواع مختلف ترکیبات بیوشیمیایی هستند که به‌عنوان پیام‌رسان در سرتاسر بدن فعالیت دارند. این ترکیبات می‌توانند حرکت اندام‌های بدن را هماهنگ کنند، مولد حس گرسنگی یا رضایت باشند، رشد بدن را مهار یا تحریک نمایند، متابولیسم ما را تنظیم کنند و … هورمون‌ها تقریباً تمامی عملکردهای بدن را تحت‌کنترل نگه می‌دارند.

آزمایش‌های هورمونی، گنجینه بزرگی از ابزارهایی هستند که پزشکان برای شناسایی و کشف مشکلات مهم سلامتی در اختیار دارند. با انجام این آزمایش‌ها می‌توان علت طیف وسیعی از بیماری‌ها را یافته و در اغلب موارد به‌راحتی مدیریت نمود.

آنچه مطالعه کردید بخشی از مجله آزمایش‌های هورمونی است که شامل تمامی موضوعات مهم درباره هورمون‌ها و تست‌های کلیدیِ آنها به زبان ساده است.

مجله هورمون‌شناسی

پاسخ سؤال خود را نیافته‌اید؟

اگر درباره جزئیات این آزمایش، نحوه نمونه گیری و انجام آن، و یا شرایط خود سؤالی دارید، می‌توانید آن را در محتوای سایت جستجو کنید:

همکاران ما در بخش پذیرش آزمایشگاه نانو و واحد روابط عمومی این مرکز، با شماره تلفن‌های ۰۴۴۳۳۴۵۷۹۹۳ و ۰۴۴۳۳۴۵۷۹۹۶ در ساعات کاری مجموعه، تا حد امکان پاسخگوی سؤالات شما خواهند بود.

لطفاً توجه داشته باشید

محتوای مندرج در این صفحه، صرفاً برای آشنایی شما با علل تجویز و روند انجام این تست طراحی شده است و هرگز نباید به عنوان جایگزین برای روند تشخیص و درمان بیماری‌ها مورد استفاده قرار گیرد. اگر به وجود یک بیماری یا عارضه در خود مشکوک هستید، ضروری است به پزشک مربوطه مراجعه نمایید تا بر اساس نتایج معاینات و تست‌های تجویز شده توسط پزشک، وجود یا عدم‌وجود آن تشخیص داده شود.

منابع مورد استفاده