آزمایش میکروگلوبولین بتا ۲ (B2M)

زمانی که آسیب فیزیکی شناخته‌شده یا مشکوک در کلیه دیده شود، آزمایش بتا-۲ میکروگلوبولین (B2M) برای تمایز بین اختلالات گلومرولی و توبولار کلیه تجویز می‌شود. میزان B2M همچنین در اختلالاتی که شامل تقسیم سلولیِ بیش از حد فعال است، و هنگامی که سیستم ایمنی بدن فعال می‌شود، افزایش می‌یابد؛ بنابراین این تست برای تشخیص یک بیماری خاص انجام داده نمی‌شود. در صورت انجام برای بررسی نارسایی کلیوی، این آزمایش اطلاعات بیشتری در مورد پیش‌آگهی احتمالی بیمار و سلامت کلیه‌های او ارائه می‌دهد. B2M در شرایط زیر اندازه‌گیری می‌شود:

• در بیماریهای کلیوی، هر دو آزمایش B2M خون و ادرار ممکن است همراه با سایر آزمایش‌های عملکرد کلیه مانند BUN، کراتینین و آلبومین ادرار (میکروآلبومین) برای ارزیابی آسیب کلیوی یا بیماری، و تمایز بین اختلالاتی که گلومرولی و لوله‌های کلیوی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند، تجویز شود.
• این تست برای نظارت بر افراد مبتلا به بیماری کلیوی در مرحله نهایی (ESRD) استفاده می‌شود
• احتمال دارد B2M اضافی، در مفاصل بیمارانی که دیالیز طولانی‌مدت داشته‌اند تجمع یابد؛ این عارضه آمیلوئیدوز مرتبط با دیالیز (DRA) نامیده می‌شود. تست B2M ممکن است برای کمک به ارزیابی یک فرد برای DRA استفاده شود.
• گاهی آزمایش‌های B2M برای نظارت بر افرادی که پیوند کلیه داشته‌اند، به منظور تشخیص علائم اولیه رد شدن کلیه پیوندی تجویز می‌گردد.
• همچنین ممکن است از این آزمایش برای بررسی افرادی را که در معرض مقادیر بالای کادمیوم و یا سایر فلزات سنگین مانند جیوه قرار دارند استفاده شود.

میکروگلوبولین بتا ۲ (B2M) پروتئینی است که در سطح سلول‌های حاوی هسته یافت می‌شود و به عنوان بخشی از سیستم ایمنی بدن انسان عمل می‌کند. این پروتئین به‌طور معمول توسط سلول‌ها به خون ریخته می‌شود و در اکثر مایعات بدن وجود دارد؛ بالاترین میزان آن در خون، مقادیر پایین‌تر در مایع نخاعی، و مقادیر ردیابی در ادرار.

در کلیه‌ها، B2M از طریق واحدهای فیلتر خون به نام گلومرولی عبور می‌کند و سپس توسط لوله‌های پروکسیمال کلیوی، ساختارهایی که آب، پروتئین‌ها، ویتامین‌ها، مواد معدنی و سایر مواد حیاتی را بازیابی می‌کنند، جذب می‌شود. معمولا مقادیر کمی از B2M در ادرار وجود دارد، اما هنگامی که لوله‌های کلیوی آسیب دیده یا بیمار می‌شوند، غلظت B2M به دلیل کاهش توانایی جذب مجدد این پروتئین افزایش می‌یابد. در شرایطی که گلومرولی کلیه‌ها آسیب دیده باشد، قادر به فیلتر کردن B2M نیست و در نتیجه، میزان آن در خون افزایش می‌یابد.

هر دو آزمایش B2M خون و ادرار احتمالا زمانی تجویز می‌شود که فرد علائم و نشانه‌های مرتبط با اختلال عملکرد کلیه داشته باشد و پزشک می‌خواهد بین اختلالات گلومرولی و توبولار کلیوی تمایز قائل شود. برخی از این علائم شامل موارد زیر است:

• تورم یا پف (اِدِم)، به‌ویژه در اطراف چشم یا صورت، مچ دست یا مچ پا
• ادرار کف‌دار، خونی، صورتی یا قهوه‌ای
• وجود پروتئین در ادرار
• خستگی و ضعف
• حالت تهوع

علاوه بر این، تست B2M به صورت دوره‌ای برای نظارت بر فردی که پیوند کلیه داشته است انجام می‌شود، و یا برای تشخیص زودهنگام اختلال عملکرد کلیوی در افرادی که در معرض غلظت بالای کادمیوم یا جیوه قرار دارند.

افرادی که پنج سال یا بیشتر در دیالیز بوده‌اند ممکن است مبتلا به آمیلوئیدوز مرتبط با دیالیز (DRA) شوند، بیماری که در نتیجه تجمع B2M اضافی در خون، و در نهایت در استخوان‌ها، مفاصل، تاندون‌ها و سایر بافت‌های بدن مانند قلب، ریه و دستگاه گوارش ایجاد می‌شود. این بیماری در درجه اول با بیوپسی بافت یا استخوان تشخیص داده می‌شود. در این صورت بررسی مقادیر B2M به عنوان بخشی از روند تشخیص در کنار تصویربرداری انجام می‌گیرد.

این تست نیاز به گرفتن نمونه خون دارد که در اغلب موارد از بازوی شما در آزمایشگاه و یا در خانه توسط پرسنل آزمایشگاه نانو گرفته می‌شود.

آمادگی‌های قبل از آزمایش

برای این آزمایش عموماً نیازی به آمادگی خاصی نیست. پزشک معالج‌تان به شما خواهد گفت که آیا لازم است موقتاً مصرف برخی داروها یا مکمل‌ها را قبل از آزمایش متوقف کنید یا خیر.

در حین انجام آزمایش

نمونه‌گیر آزمایشگاه نانو، نمونه خون را از رگ بازوی شما خواهد گرفت. وی احتمالا یک نوار در اطراف بازوی شما خواهد بست و ناحیه‌ای را که سوزن در پوست شما قرار می‌گیرد ضدعفونی خواهد نمود. سپس مقدار کمی خون به یک لوله کشیده می‌شود. وقتی سوزن وارد پوست شما می‌شود ممکن است احساس سوزش خفیف داشته باشید.

پس از انجام تست

پس از برداشتن سوزن، از شما خواسته خواهد شد با بانداژ یا یک قطعه گاز استریل، فشار ملایمی را به محل نمونه‌گیری وارد کنید. این کار به جلوگیری از خون‌ریزی کمک می‌کند و می‌تواند مانع از کبودی شود. سپس محل نمونه‌گیری بانداژ خواهد شد. در اکثر موارد پس از تکمیل آزمایش می‌توانید به فعالیت‌های روزمره خود بازگردید.

گرفتن نمونه خون، یک روش بسیار کم‌خطر است. گاهی ممکن است در محل نمونه‌گیری، کبودی خفیف ملاحظه کنید.

اگر به دلیل شرایط جسمانی، محدودیت حرکت، مشغله کاری و … امکان مراجعه حضوری به آزمایشگاه را ندارید، با سفارش سرویس نمونه‌گیری در منزل آزمایشگاه نانو در ارومیه، به‌راحتی می‌توانید این آزمایش را در خانه یا محل کار خود انجام دهید.

پرسنل مجرب آزمایشگاه نانو، تخصص و تجهیزات لازم برای این کار را در اختیار دارند و با رعایت تمامی استانداردهای ابلاغی وزارت بهداشت، با هماهنگی قبلی در محل سکونت یا کار شما برای انجام نمونه گیری حاضر خواهند شد.

← لطفاً توجه داشته باشید که ارائه نام و نام خانوادگی بیمار، سن، کد ملی، آزمایش مورد درخواست، کد رهگیری که از پزشک دریافت کرده‌اید، و یک شماره تماس برای ثبت درخواست ضروری است.

← برای درخواست نمونه‌گیری در منزل، بهتر است یک روز قبل با آزمایشگاه تماس بگیرید. برای آزمایش‌های اورژانسی، لطفاً حداقل ۲ ساعت قبل تماس بگیرید.

پاسخ سؤال خود را نیافته‌اید؟

اگر درباره جزئیات این آزمایش، نحوه نمونه گیری و انجام آن، و یا شرایط خود سؤالی دارید، می‌توانید آن را در محتوای سایت جستجو کنید:

همکاران ما در بخش پذیرش آزمایشگاه نانو و واحد روابط عمومی این مرکز، با شماره تلفن‌های ۰۴۴۳۳۴۵۷۹۹۳ و ۰۴۴۳۳۴۵۷۹۹۶ در ساعات کاری مجموعه، تا حد امکان پاسخگوی سؤالات شما خواهند بود.