آکانتوز نیگریکنس (تیرگی پوست)

در میان انواع مختلف بیماری‌های پوستی ناشی از دیابت، آکانتوز نیگریکنس منجر به تیره و ضخیم شدن پوست در برخی از نقاط بدن به‌خصوص در چین‌های پوستی می‌شود. این نواحی از پوست به‌ویژه در کناره‌های گردن، کشاله‌ی ران و زیربغل به رنگ برنزه یا قهوه‌ای درآمده و بافتی مخملی برآمده ایجاد می‌کند.

واکنش‌های آلرژیک

تقریباً هر نوع داروی دیابت، از جمله انسولین، می‌تواند نوعی واکنش آلرژیک پوستی ایجاد کند و منجر به قرمزی، بثورات، تورم، خارش یا علائم دیگری در پوست شود. واکنش‌های آلرژیک به داروها زمانی اتفاق می‌افتند که بیمار از قبل، به دارو یا یک ماده فعال در دارو، مانند مواد نگهدارنده، حساسیت داشته باشد.

عفونت‌های باکتریایی

انواع مختلفی عفونت‌های باکتریایی وجود دارد که معمولاً روی پوست افراد مبتلا به دیابت دیده می‌شوند. عفونت‌های پوستی مرتبط با باکتری استافیلوکوک در بیماران دیابتی که درمان نشده‌اند یا بیمارانی که دیابت خود را مدیریت نمی‌کنند، شایع‌تر و شدیدتر است. این باکتری‌ها می‌توانند منجر به کورک (جوش بزرگ بر روی بدن در اثر عفونت فولیکول‌‌های مو) و گل مژه (عفونت غدد داخلی یا خارجی پلک) شوند.

گرانولوم حلقوی

این عارضه منجر به ایجاد بثورات قوس‌دار یا حلقه‌ای شکل به‌شدت برجسته بر روی پوست می‌شود. بثورات گرانولوم حلقوی معمولاً روی انگشتان، دست‌ها، گوش‌ها و پاها ایجاد می‌شوند، اما ممکن است روی بدن نیز ایجاد شوند. بثورات ممکن است قرمز، قرمز قهوه‌ای یا به رنگ پوست باشند.

تاول‌های دیابتی

در موارد نادر، افراد مبتلا به دیابت تاول‌هایی مانند تاول‌های سوختگی بر روی پوست خود مشاهده می‌کنند. این تاول‌ها ممکن است بر روی انگشتان پا‌ها یا دست‌ها، بازو‌ها یا پا‌‌ها ایجاد شوند. همچنین، این تاول‌ها اغلب بدون درد هستند و در بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی ایجاد می‌شوند.

گزانتوماتوز فورانی زمانی اتفاق می‌افتد که سطح قند خون به خوبی مدیریت‌نشده و تری‌گلیسیرید به سطوح بالاتری افزایش یابد. مقاومت شدید به انسولین باعث می شود که بدن نتواند چربی را از خون پاکسازی کند و منجر به ایجاد برجستگی‌های سفت، زرد و نخودی‌شکل بر روی پوست می‌شود. این برجستگی‌ها می‌توانند خارش‌دار بوده و بر روی پا‌ها و بازو‌ها ایجاد شوند.

عفونت‌های قارچی

کاندیدا آلبیکانس نوعی قارچ مخمر مانند است که مسئول بیشتر عفونت‌های قارچی است که در پوست بیماران مبتلا به دیابت ایجاد می‌شود. این قارچ باعث ایجاد بثورات خارش‌دار و قرمز رنگ می‌شود که اطراف آن را تاول‌ها و پوسته‌های ریز روی پوست احاطه کرده است. چهار نوع عفونت قارچی شایع وجود دارد: خارش ژوک (قرمزی و خارش ناحیه‌ی تناسلی و داخل ران)، بیماری پای ورزشکار (بثورات قرمز رنگ و خارش‌دار روی پوست و بین انگشتان پا)، عفونت کرم حلقوی (لکه‌های حلقه‌ای شکل بر روی پا‌ها، کشاله ران، قفسه‌ی سینه، شکم، پوست سر یا ناخن‌ها که می‌توانند به شکل تاول هم ظاهر شوند)، عفونت واژن (منجر به خارش و سوزش قسمت‌های آسیب دیده می‌شود).

خارش

افراد مبتلا به دیابت بیشتر از افراد سالم این نوع عارضه‌ی پوستی را تجربه می‌کنند. خارش و سوزش مداوم می‌تواند منجر به خاراندن شدید و در نهایت باعث ایجاد عفونت، درد و ناراحتی شود. خارش می‌تواند دلایل زیادی مانند عفونت قارچی یا باکتریایی، خشکی پوست یا کاهش جریان خون داشته باشد. هنگامی که خارش در افراد دیابتی به علت جریان ضعیف خون باشد، بیشتر پا‌ها و ساق پا‌ها تحت‌تأثیر قرار می‌گیرند.

آترواسکلروز (Atherosclerosis)

آترواسکلروز نوعی بیماری جدی است که پس از باریک شدن رگ‌های خونی به دلیل ضخیم شدن دیواره عروق و تجمع پلاک‌ها ایجاد می‌شود. این بیماری اغلب با رگ‌های خونی قلب یا رگ‌های نزدیک به آن مرتبط است. اما می‌تواند بر رگ‌های خونی سراسر بدن مانند رگ‌های خونی زیر پوست نیز تأثیر بگذارد. با نازک شدن رگ‌های زیر پوست تغییراتی در آن ایجاد می‌شود مانند: ریزش مو، نازک شدن پوست، ضخیم شدن ناخن‌ها ، تغییر رنگ پا‌ها و پوست سرد که ممکن است به دلیل کمبود اکسیژن باشد.

ویتیلیگو (Vitiligo)

ویتیلیگو نوعی بیماری خودایمنی است که در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ بیشتر از افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ ایجاد می‌شود. این بیماری بر رنگ پوست تأثیر می‌گذارد و زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی به ملانوسیت‌های پوست (سلول‌های تولید‌کننده‌ی ملانین در پوست) حمله می‌کند. ملانین رنگدانه‌ای است که رنگ پوست را تعیین می‌کند و همچنین به‌عنوان یک محافظ طبیعی در برابر نور خورشید عمل می‌کند. علائم شایع ویتیلیگو ایجاد لکه‌های پوستی سفید مایل به شیری، از بین رفتن رنگدانه در داخل دهان، شبکیه چشم و سفید شدن زودرس مو است.

درموپاتی دیابتی

درموپاتی دیابتی که معمولاً به آن لکه‌های ساق پا نیز گفته می‌شود در نتیجه تغییر در رگ‌های خونی ایجاد می‌شود که خون و اکسیژن پوست را تأمین می‌کنند. درموپاتی معمولاً به صورت ضایعات براق، گرد یا بیضی‌شکل که قهوه‌ای روشن یا قرمز هستند ایجاد شده و اغلب در قسمت جلوی پاها ظاهر می‌شود.

اسکلرودرمی دیابتی

مانند اسکلروز دیجیتال، اسکلرودرمی دیابتی باعث ضخیم شدن پوست می‌شود. با این حال، اسکلرودرمی دیابتی، پوستِ پشتِ گردن و قسمت بالایی کمر را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. این مشکل پوستی نادر است و بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ را تحت‌تأثیر قرار داده و باعث ضخیم شدن پوست می‌شود.

نکروبیوز لیپویدیکا دیابتیکروم (Necrobiosis Lipoidica Diabeticorum)

تصور می‌شود که NLD در نتیجه‌ی تغییر در محتوای کلاژن و چربی زیر پوست ایجاد می‌شود. پوست پوشاننده بدن نازک و قرمز شده و پوست آسیب دیده به حالت برآمده، زرد و مومی‌شکل در‌می‌آید که اغلب با حاشیه‌ای به رنگ آبی یا بنفش همراه است. بیشتر ضایعات در قسمت‌های تحتانی پاها دیده می‌شوند و در صورت ضربه زدن می‌توانند منجر به ایجاد زخم شوند.

اسکلروز دیجیتال (Digital Sclerosis)

برخی از افراد مبتلا به دیابت ممکن است به اسکلروز دیجیتال مبتلا شوند که با علائمی مانند پوست سفت، ضخیم و مومی‌شکل در پشت دست‌ها و همچنین روی انگشتان پا و پیشانی همراه است. کلمه «دیجیتال» به انگشتان دست و پا اشاره دارد، در حالی که «اسکلروز» به معنای سخت شدن است. سفتی مفصل انگشت نیز ممکن است در بیماران دیابتی مبتلا به اسکلروز دیجیتال رخ بدهد.