آزمایش آنتی‌بادی ضد پراکسیداز تیروئیدی

Antithyroid Peroxidase Antibody (Anti-TPO)

تیروئید پراکسیداز TPO آنزیمی است که به‌طور طبیعی در غده تیروئید وجود دارد. این آنزیم از مهم‌ترین آنتی‌ژن‌های غشاء تیروسیت‌ها است و با اُکسیداسیون رزیدوهای ید در تیروزینِ پروتئینِ تیروگلوبولین، در ساخت هورمون‌های T۳ و T۴ نقش مهمی دارد.

آنتی‌بادی‌های علیه تیروئید پراکسیداز Anti TPO، اتوآنتی بادی هستند. این آنتی‌بادی‌ها کمپلمان را فعال می‌کنند و تصور می‌شود که در اختلال عملکرد تیروئید و پاتوژنز کم کاری تیروئید نقش مهمی دارند.

این تست یک آزمایش حساس برای تشخیص بیماری‌های تیروئیدی اتوایمیون مانند تیروئیدیت هاشیموتو، میگزدم ایدیوپایتک و بیماری گریوز است.

  • nano-p-tests-i-specs-1
    نوع نمونه قابل اندازه‌گیری:
    سرم
  • nano-p-tests-i-specs-2
    شرایط پیش از آزمایش:
    این آزمایش نیازی به ناشتا بودن و یا محدودیت خاص در رژیم غذایی ندارد.
  • nano-p-tests-i-specs-3
    زمان تقریبی اعلام نتیجه:
    یک روز
  • nano-p-tests-i-specs-4
    اسامی دیگر:
    Anti-TPO, Thyroid Microsomal Ab, Anti Thyroid Microsomal Antibodies, Anti Thyroid Peroxidase Antibody, TPO-Ab

علل تجویز آزمایش

  • کمک به تشخیص بیماری‌های اتوایمیون تیروئید مانند تیروئیدیت هاشیموتو و بیماری گریوز.
  • افتراق بیماری‌های اتوایمیون تیروئید از گواتر غیر اتوایمیون و یا کم‌کاری تیروئید.
  • به‌عنوان یک روش تشخیصی در تصمیم‌گیری برای درمان بیمارانی که دارای کم‌کاری تیروئید تحت بالینی هستند.

دلایل احتمالی افزایش

  • تیروئیدیت هاشیموتو (Hashimoto thyroiditis): این آنتی‌بادی در ۷۰ تا ۹۰ درصد بیماران دیده می‌شود
  • میگزدم ایدیوپایتک (Idiopathic Myxedema)
  • بیماری گریوز (Graves disease)
  • هیپوتیروئیدی
  • تیروتوکسیکوز
  • کارسینیوم تیروئید
  • آرتریت روماتوئید
  • بیماری‌های کلاژن
  • کم‌خونی پرنیشیوز

آزمایش‌های تکمیلی

Antithyroglobulin Antibody, T۳, T۴, TSH, Thyroglobulin

مراحل انجام آزمایش در آزمایشگاه نانو

عوامل احتمالی تداخل آزمایشگاهی

داروهای سرکوب‌کننده ایمنی ممکن است نتایج را تحت تأثیر قرار دهند.

بعضی از افرادی که در معرض محیط‌های حیوانی قرار دارند (به‌عنوان مثال در درمانگاه حیوانات) ممکن است دارای آنتی‌بادی ضد‌آنتی‌ژن‌های حیوانات باشند. این آنتی‌بادی‌ها ممکن است با آنتی‌بادی‌های میکروزومال تیروئیدی واکنش متقاطع داشته باشند و منجر به نتایج نامعتبر در آزمایش گردند.

اطلاعات بیشتر

۹۰% بیماران تیروئیدیت خود-ایمنی دارای Anti-TPO هستند. در بیشتر بیماران آنتی‌بادی ضد‌تیروگلوبین (Antithyroglobulin Antibody) نیز یافت می‌شود.

در بیماران هیپوتیروئیدی، افزایش Anti-TPO با حساسیت ۹۵%، از تشخیص تیروئیدیت اتوایمیون حمایت می‌کند. با وجود آن که افزایش سطح Anti-TPO  در انواع زیادی از بیماری‌های تیروئیدی مشاهده می‌گردد، اما شایع‌ترین آن تیروئیدیت مزمن (تیروئیدیت هاشیموتو در بزرگسالان و تیروئیدیت لنفوسیتی در کودکان) است. تیروئیدیت مزمن با سایر بیماریهای خودایمن (کلاژن عروقی) در ارتباط است.

  • این آزمایش غالباً به همراه آزمون آنتی بادی ضد تیروگلوبولین (Antithyroglobulin Antibody) انجام می‌گیرد تا حساسیت آن افزایش یابد.
  • در ۱۲% زنان و ۱% مردان سالم و بدون علامت ممکن است Anti-TPO مثبت (با تیترهای پائین) گردد.
  • این آنتی‌بادی‌ها در صورت داشتن سطح بالا در سه‌ماهه سوم بارداری از مادر به جنین قابل انتقال هستند و ممکن است باعث ایجاد اختلالات تیروئیدی در جنین شوند.

  • nano-p-tests-i-warning-1
    توجه

    کلیه اطلاعات پزشکی مطرح شده در این صفحه صرفاً جهت اطلاع‌رسانی و افزایش آگاهی مراجعان گرامی است و به‌هیچ‌عنوان به‌عنوان جایگزین تشخیص، اظهار نظر، و رژیم درمانیِ تجویز شده توسط پزشک نمی‌تواند باشد. برای کسب اطلاع از وضعیت سلامتی خود و پاسخ به سؤالات احتمالی در مورد نتیجه آزمایش‌ها، به پزشک خود مراجعه فرمایید.