آزمایش بتا-۲ میکروگلوبولین (B2M)

Beta 2 Microglobulin

از این آزمایش به عنوان تومور مارکر برای برخی از افراد مبتلا به سرطان خون استفاده می‌شود؛ اگرچه آزمایش B2M یک تست تشخیصی برای یک بیماری خاص نیست، اما با پیشرفت سرطان در مرحله تومور ارتباط دارد و می‌تواند به پزشکان متخصص اطلاعات اضافی در مورد پیش‌آگهی احتمالی فرد بیمار ارائه دهد.

آزمایش خون و ادرار  B2M می‌تواند به منظور تعیین شدت و گسترش مولتیپل‌میلوما کمک کند و پیش‌آگهی در ارتباط با سرطان‌هایی نظیر میلوما و لنفوم را در اختیار پزشکان قرار دهد. گاهی اوقات این تست برای ارزیابی فعالیت‌های بیماری و اثربخشی درمان نیز به کار گرفته می‌شود. افزایش B2M در خون با مقدار پیشرفت تومور (توده تومور) و کاهش عملکرد کلیه در بیماران مبتلا به مولتیپل‌میلوما ارتباط مستقیم دارد.

  • nano-p-tests-i-specs-1
    نوع نمونه قابل اندازه‌گیری:
    سرم
  • nano-p-tests-i-specs-2
    شرایط پیش از آزمایش:
    این آزمایش نیازی به ناشتا بودن و یا محدودیت خاص در رژیم غذایی ندارد.
  • nano-p-tests-i-specs-3
    زمان تقریبی اعلام نتیجه:
    سه روز
  • nano-p-tests-i-specs-4

    اسامی دیگر:
    B2 Microglobulin, Beta Microglobulin, B2MG

علل تجویز آزمایش

  • سرم: به‌عنوان شاخص توموری برای ارزیابی (پیش‌آگهی) تومورهای خونی از قبیل لنفوم‌ها (خصوصاً مولتیپل‌مایلوما) یا لوسمی‌ها
  • ادرار ۲۴ ساعته: ارزیابی عملکرد توبول‌های کلیوی در اختلالات توبولار کلیوی
  • CSF: ردیابی متاستازهای لنفوئیدی و لوسمیک در سیستم عصبی مرکزی (CNS)

مراحل انجام آزمایش در آزمایشگاه نانو

عوامل احتمالی تداخل دارویی و آزمایشگاهی

B2MG در ادرار بسیار اسیدی ناپایدار است.

تصویر‌برداری هسته‌ای می‌تواند در نتایج آزمایش به روش رادیوایمنواسی (RIA) تداخل کند.

وجود خون در ادرار، مصرف بعضی از آنتی‌بیوتیک‌ها نظیر جنتامایسین و توبرامایسین و مواد حاجب منجر به تداخل در  نتایج آزمون می‌شود.

مصرف داروهای TDM مانند سیکلوسپورین و لیتیم، میزان B2MG در سرم را افزایش می‌دهد.

افزایش B2MG در بیماری کرون، هپاتیت، سارکوئیدوز، واسکولیت، پرکاری تیروئید، عفونت‌های ویروسی و برخی از بدخیمی‏ها، مزیت استفاده از سطوح سرمی را کاهش داده است.

اطلاعات بیشتر

بتا دو میکرو گلوبولین (B2MG) یک پروتئین سرمی با وزن مولکولی پایین است که از غشاء سلولی مشتق می شود و جزء ثابت زنجیره سبک کمپلکس آنتی‌ژن لکوسیت انسانی کلاس I است. وزن مولکولی  B2MGفقط ۸/۱۱ کیلودالتون است و از طریق گلومرول‌های کلیوی فیلتره شده، و در توبول‌ها بازجذب می شود. B2MG یک تومور مارکر غیراختصاصی است و مقادیر افزایش‌یافته آن در تعدادی از بیماری‌ها شامل نارسایی کلیه (به هر دلیل)، مولتیپل‌میلوما، لنفوما، نئوپلاسم‌ها از جمله سارکوم‌ها، التهاب مزمن، آمیلوئیدوز و نقص ایمنی همراه با عوارض گرانولوماتوز دیده می‌شود.

B2MG سرم پاسخ افراد مبتلا به لنفوم با درجه پایین را پیشگویی می‌کند به این ترتیب که در بیماران با سطح سرمی کمتر از ۰٫۳mg/dl در طول ۴۲ ماه هیچگونه پسرفتی مشاهده نشده است.
در موارد آسیب کلیوی ناشی از آمینوگلیکوزیدها، B2MG سرم قبل از کراتینین سرم غیرطبیعی می‌شود. در بیماران مبتلا به ایدز با بیماری پیشرونده، خصوصاً کسانی که مبتلا به عفونت‌های فرصت‌طلب می‌شوند، سرم افزایش می‌یابد و پس از درمان کاهش می‌یابد. اندازه‌گیری B2MG به همراه CD4 در این بیماران برای پیشگویی تبدیل و پیشروی فرد آلوده به ویروس HIV به سمت ایدز در طول سه سال آینده مفید است.
به نظر می‌رسد از B2MG بتوان برای شناسایی مواردی از آمیلوئیدوز اولیه که عاقبت مطلوبی ندارند استفاده کرد، ولی در این بیماران اندکسی از پاسخ به درمان نخواهد بود.

  • nano-p-tests-i-warning-1
    توجه

    کلیه اطلاعات پزشکی مطرح شده در این صفحه صرفاً جهت اطلاع‌رسانی و افزایش آگاهی مراجعان گرامی است و به‌هیچ‌عنوان به‌عنوان جایگزین تشخیص، اظهار نظر، و رژیم درمانیِ تجویز شده توسط پزشک نمی‌تواند باشد. برای کسب اطلاع از وضعیت سلامتی خود و پاسخ به سؤالات احتمالی در مورد نتیجه آزمایش‌ها، به پزشک خود مراجعه فرمایید.