آزمایش JAK2 Mutation به روش PCR

اختلالات میلوپرولیفرتیو (MPD) در انسان به گروهی از مسائل خونی مربوط می‌شود که طی آن یک اختلال اولیه در سطح سلول‌های بنیادی کلونال در نهایت به افزایش تولید یک یا چند نوع سلول خونی منتهی می‌شود و شامل انواع پلی سیتمی ورا (PV)، ترومبو سیتمی اساسی (ET)، میلوفیبروزیس ایدیوپاتیک (IMF) و لوسمی میلوئیدی مزمن (CML) می‌شود. اولین نشانه‌های PV و ET افزایش تولید گلبول‌های قرمز خونی است که به تظاهرات بالینی ترومبوز یا خونریزی منتهی می‌شود و پیشرفت بیماری می‌تواند در ادامه منجر به ایجاد IMF شود که خود با فیبروز مغز استخوان، سیتوپنی و اسپلنومگالی (بزرگ شدن طحال) همراه است و معمولاً فرد مبتلا کمتر از ۵ سال زنده می‌ماند.

در سال ۲۰۰۵ چند گروه تحقیقاتی به صورت مستقل از هم، وجود ارتباط میان جهش نقطه‌ای در ژن JAK2 واقع در کروموزوم ۹ را با بیماران مبتلا به PV و ET و IMF شناسایی کردند. JAK2 معرف یک تیروزین کیناز است که در سیتوپلاسم واقع شده و نقش مهمی در انتقال پیام‌های سیتوکین‌ها و هورمون‌های رشد دارد. جهش در اثر جایگزینی یک تیمین به گوانین در نوکلئوتید ۱۸۴۹ (G1849T) اگزون ۱۴ رخ می‌دهد که در نتیجه آن اسید آمینه والین در موقعیت ۶۱۷ زنجیره پلی‌پپتیدی به فنیل‌آلانین (V617F) تبدیل می‌شود. در نتیجه این موتاسیون، JAK2 به‌صورت دائمی فعال شده و موجب رشد مهار نشده سلول در غیاب هورمون‌های رشد می‌شود. این موتاسیون در اکثر بیماران دچار اختلالات میلوپرولیفریتیو که BCR – ABL منفی هستند مشاهده می‌شود و به عنوان یکی از ابزارهای مهم تشخیصی برای بیماران پلی‌سیتمی‌ورا (PV)، ترومبوسیتمی اساسی (ET) و میلوفیبروزیس اولیه (PMF) محسوب می‌شود.